مدل سازی خطر وقوع زمین لغزش با استفاده از مدل رگرسیون لجستیک (مطالعه موردی: استان چهار محال و بختیاری)

زمین لغزش به حرکت لایه های رسوبی غیر متراکم و متراکم بر روی سطح شیب دار ناپایدار گفته می شود که موجب آسیب رساندن به جاده ها، زمین های کشاورزی و مناطق مسکونی و صنعتی می شود. در این مطالعه عوامل موثر بر زمین لغزش و احتمال وقوع آن در استان چهارمحال و بختیاری مورد مطالعه قرار گرفت. از بین عوامل مختلف تاثیرگذار بر روی زمین لغزش، 9 عامل اولیه موثر شامل فاصله از گسل، شیب، جهت شیب، کاربری اراضی، نقشه هم بارش، سنگ شناسی، طبقات ارتفاعی و فاصله از رودخانه و جاده به عنوان متغیرهای مستقل در نظر گرفته شدند. برای تحلیل داده ها ابتدا 200 نقطه دارای زمین لغزش به همراه 200 نقطه بدون زمین لغزش به صورت تصادفی انتخاب شد. سپس لایه های مربوط به پارامترهای مستقل با آنها هم پوشانی داده شد. برای کل کلاس های دارای زمین لغزش کد 1 و سایر کلاس ها کد صفر در نظر گرفته شد. این امر در مورد نقاط غیر لغزشی نیز انجام گرفت و لایه ها ایجاد شده به عنوان ورودی مدل رگرسیون لجستیک وارد مدل شدند. نتایج به دست آمده نشان داد که زمین لغزش در منطقه مورد مطالعه ارتباط معنی داری با چهار پارامتر فاصله از جاده های ارتباطی، میزان بارندگی و نیز شیب و جنس زمین دارد. در انتها نقشه پهنه بندی خطر زمین لغزش در منطقه رسم گردید که نتایج نشان داد 47 درصد از مساحت منطقه مطالعاتی در ناحیه با خطر وقوع زمین لغزش کم، 2/39 درصد در ناحیه با خطر وقوع متوسط و 8/13 درصد مساحت منطقه در محدوده با احتمال وقوع بالای زمین لغزش قرار دارد.