مقایسه استفاده از پوشش‎های پلی اتیلنی نسبت به پلاستیکی بر عملکرد کیفی و کمی سیلاژ جو

ذخیره مناسب علوفه در سیلو سبب حفظ کیفیت بهتر سیلاژ و به حداقل رساندن کاهش ارزش تغذیه‎ای آن در زمان سیلو کردن، ذخیره و در زمان مصرف خواهد شد. نفوذ هوا به داخل سیلاژ یکی از مهم ترین عواملی هست که سبب تحریک رشد باکتری‎های هوازی، مخمرها و کپک‎ها می‎شود. این فرآیند کیفیت سیلاژ را به شدت تحت تاثیر قرار می‎دهد و باعث فساد هوازی در آن خواهد شد. همچنین این شرایط مقدار ماده خشک و ارزش غذایی سیلاژ را کاهش داده و با افزایش میکروارگانیسم‎های بیماری زا و مایکوتوکسین‎ها در سیلاژ در نهایت باعث کاهش مصرف ماده خشک سیلاژ در دام خواهد شد. استفاده از پلی اتیلن به عنوان پوشش و محافظ سیلاژ برای سال‎های متمادی مورد توجه و استفاده قرار گرفته است. این پژوهش به منظور ارزیابی مقایسه برخی از شاخص‎های شیمیایی و میکروبی سیلاژ علوفه جو تهیه شده توسط کیسه‎ هایی از جنس پلی‎اتیلن در مقایسه با کیسه‎ های پلاستیکی و در شرایط آزمایشگاهی انجام شد.

علوفه کامل جو با ماده خشک تقریبی 31 درصد برداشت شد و به قطعاتی به طول 30 تا 50 میلی متری خرد شد. سپس 1) در لوله‎ های آزمایشگاهی از جنس پلی‎اتیلن با درب پیچ دار دارای حلقه‎ های لاستیکی، 2) در کیسه‎ های از جنس پلی اتیلن و 3) در کیسه های پلاستیک هرکدام به وزن تقریبی 10 کیلوگرم در 4 تکرار سیلو شدند و به ‎مدت 60 روز در محیط بسته آزمایشگاه نگه‎داری شدند.

یافته‎ ها:

 نتایج آزمایش نشان داد که در سیلاژهایی که در کیسه‎ های پلی‎اتیلن ذخیره شده بودند نسبت به سیلاژهایی که در لوله‎ های پلی‎اتیلن سیلو شدند به ‎ترتیب شاخص اسیدیته (3/79 در مقابل 3/53) و جمعیت مخمرها (0/50 در مقابل 1/14 واحد تشکیل دهنده کلنی در گرم) به ‎طور معنی‎داری (0/001=p) افزایش داشتند، درحالی که در سیلاژهایی که داخل کیسه‎ های پلاستیکی سیلو شدند، نسبت به سیلاژهایی که در لوله‎ های پلی‎اتیلن سیلو شدند، تغییرات بیشتری روی داده و به‎ ترتیب مقدار ماده خشک (31/80 درصد در مقابل 31/24 درصد؛ 0/018=p)، الیاف نامحلول در شوینده خنثی (61/89 درصد ماده خشک در مقابل 59/8 درصد ماده خشک؛ 0/014=p) و جمعیت کپک ها (1/95 در مقابل 1/13 واحد تشکیل دهنده کلنی در گرم؛ 0/046=p) نیز به طور معنی‎دار تغییر پیدا کردند. پایداری هوازی سیلوها در سیلاژهایی که در لوله‎ های پلی‎اتیلن سیلو شدند بیشترین (95 ساعت) بود درحالی که این شاخص در سیلاژ با پوشش کیسه های پلاستیکی به طور معنی داری (0/001=P) کمتر (62/5 ساعت) از سیلاژهای دیگر بود. بازیابی ماده خشک آن پس از باز کردن سیلوها و پس ازآن به‎ مدت 7 روز پس از هوازدگی نیز به طور معنی داری (0/001=p) نسبت به سایر سیلاژها کمتر (81/50 درصد ماده خشک در مقابل 87/84 درصد ماده خشک و 88/10 درصد ماده خشک) بود.

 براساس نتایج به دست آمده در این آزمایش انتخاب کیسه های از جنس پلی اتیلن در مقایسه با کیسه های پلاستیکی برای سیلو کردن بسته های کوچک علوفه می‎تواند شرایط مطلوب تری برای حفظ کیفیت سیلاژ مهیا کند.