بررسی روانشناختی نگرش و انگیزش دانشجویان رشته زبان و ادبیات فارسی نسبت به رشته تحصیلی و آینده شغلی

یکی از اهداف مهم نظام آموزش عالی تربیت نیروهای متخصص به منظور تامین نیازهای جامعه  است. انتخاب رشته آگاهانه دانشجویان در رسیدن به این هدف موثر می باشد و لازمه ایجاد انگیزش، نگرش مثبت دانشجویان نسبت به رشته تحصیلی و آینده شغلی شان است. هدف پژوهش تلفیقی (کمی-کیفی) حاضر بررسی انواع انگیزش و نگرش دانشجویان رشته زبان و ادبیات فارسی نسبت به رشته تحصیلی و آینده شغلی شان است. بدین منظور 200 دانشجو در سه مقطع کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری رشته زبان و ادبیات فارسی به پرسشنامه نگرش به رشته تحصیلی و آینده شغلی و سه سوال کیفی در مورد مزایا و موانع رشته زبان و ادبیات فارسی و میزان رضایت از روش تدریس مدرسان خود در این رشته پاسخ دادند. نتایج حاصل از تحلیل داده ها و تطبیق آن با ابعاد پیوستار دوگانه انگیزش نشان داد که نگرش دانشجویان نسبت به رشته تحصیلی و آینده شغلی خود به طور کلی متوسط است، اما تفاوت معناداری میان نوع نگرش دانشجویان در مقاطع گوناگون تحصیلی وجود دارد؛ به صورتی که دانشجویان مقطع کارشناسی نگرش مثبت تری نسبت به دانشجویان مقطع دکتری دارند. به نظر می رسد این نوع از نگرش موجب بروز انگیزش منفعل در دانشجویان برای پیشرفت شده و اگر اقدامات لازم برای اصلاح نگرش آنان انجام نشود، ممکن است نوع انگیزش آنان از انگیزش فعال به بی انگیزگی فعال و یا منفعل تغییر وضعیت دهد. به همین منظور نگارندگان پیشنهادهایی مانند تغییر در برنامه درسی و افزودن واحدهای عملی و کاربردی، بهره گیری از روش های تدریس نوین و کارآمد، برگزاری کارگاه های کارآفرینی و در نهایت تقویت مهارت های پژوهشی دانشجویان را برای بهبود این وضعیت ارایه دادند.