بررسی فراوانی کانال اضافی در دندان پرمولر اول فک پایین مراجعه کنندگان به درمانگاه های دندانپزشکی شهر کرمان در فاصله زمانی 82-1381

هدف از این مطالعه بررسی فراوانی کانال اضافی در دندان های پرمولار اول فک پایین مراجعه کنندگان به درمانگاه های دندانپزشکی شهر کرمان در فاصله زمانی سال 1381 تا 1382 بود.
در این تحقیق مقطعی، 280 دندان پرمولار اول فک پایین به طور تصادفی از بیماران بزرگسال و بالای 18 سال مراجعه کننده به بخش جراحی دانشکده دندانپزشکی و درمانگاه های خیریه شهر کرمان جمع آوری گردیدند. پس از جمع آوری نمونه ها، تمامی بقایای بافتی و جرم پوشانده سطح ریشه ها توسط دستگاه اولتراسونیک از دندانها جدا شده و به منظور تکمیل این عمل دندانها درون محلول سدیم هیپوکلرایت 3-2.5 درصد ساخت کارخانه شیمین تهران قرار داده شدند. در مرحله بعدی حفره دسترسی به کانال ریشه توسط توربین و فرز فیشور الماسی بر روی دندانها تراشیده شد و پالپ دندان با قرار دادن دندانها درون محلول سدیم هیپوکلرایت 2.5 درصد طی 12 تا 24 ساعت به طور کامل خارج گردید. در مرحله بعد، دندانها خشک شده، محلول رنگی indiaink توسط سرنگ و سوزن گیچ 27 از ناحیه حفره دسترسی به داخل سیستم کانال ریشه تزریق گردید. بعد از گذشت 12 ساعت که دندانها در حرارت اطاق خشک شدند، نمونه های مورد بررسی جهت decalcification درون محلول اسید نیتریک 5 تا 10% قرار داده شدند تا جایی که به طور کامل دکلسیفیه شدند. دندانهای دکلسیفیه شده در آب معمولی شسته شده، درون درصدهای صعودی 70%، 95% و 100% اتانول به مدت یک روز دهیدراته شده، سپس درون محلول متیل سالیسیلات 5% شفاف گردیدند. عمل شفاف سازی دندان ها، بررسی مرفولوژی و تعداد Type کانال های ریشه را به خوبی امکان پذیر می نمود. این تحقیق آزمون آماری خاصی ندارد چون نتایج آن عددی بر اساس مشاهده مشخص شده و بر حسب حجم نمونه درصد تک کاناله ها و 2 کاناله ها مشخص گردیده است. مثلا از 280 دندان 14 دندان کلسیفیه بوده که درصد کلسیفیه ها 5% می شود.
از میان 280 دندان مورد بررسی پالپ مربوط به 14 دندان (5%) به طور کامل دکلسیفیه بود که این دندان ها از بررسی خارج گردیدند. 84.6% دندان های باقیمانده دارای یک کانال، 13.9% دارای دو کانال و 1.5% دارای 3 کانال بودند.
از میان 266 دندان مورد بررسی بر اساس طبقه بندی Black، 84.6% آنها Type I، 4.9% Type II، 2.2% Type III و 8.3% Type IV بودند.