بررسی اثر کوتاه کردن سطح اکلوزال با توجه به شرایط پیش از درمان بر درد بعد از آماده سازی کانال در درمان ریشه دندان

با توجه به اهمیت کاهش سطح اکلوزال به منظور پیشگیری از درد پس از اینسترومنتیشن اندودنتیک و تناقضاتی که در این مورد وجود دارد این مطالعه با هدف بررسی اثر کوتاه کردن سطح اکلوزال با توجه به شرایط پیش از درمان بر درد بعد از آماده سازی کانال در درمان ریشه دندان انجام شد.
این تحقیق به روش تجربی از نوع کارآزمایی بالینی بر روی 121 نفر از بیمارانی که به درمان اندودنتیک یکی از دندانهای خلفی شان نیاز داشتند صورت پذیرفت. اطلاعات مربوط به شماره دندان، سن، جنس و یافته های بالینی شامل زنده بودن پالپ، درد قبل از درمان، حساسیت به دق، وجود رادیولوسنسی پری رادیکولار، وجود تورم و براکسیسم ثبت گردیدند.
دندانهای تحت درمان به طور تصادفی در یکی از سه گروه زیر قرار گرفتند.
1) Total occlusal reduction2) Simulated occlusal reduction (Non functional cusp reduction)3) Control (Occlusion untouched)پس از اینسترومنتیشن کانال و قراردادن پانسمان موقت به تمام بیماران پرسشنامه ای داده شد که وضعیت دردشان را در طی 24 ساعت پس از پاکسازی و آماده سازی کانال مشخص نمایند. در نهایت پرسشنامه ها جمع آوری شده، اطلاعات آنها با آزمون کای- دو (p<0.05) (chi square) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
رابطه معنی داری میان کاهش سطح اکلوزال دندانهای تحت درمان با میزان درد طی 24 ساعت بعد از اینسترومنتیشن مشاهده شد (p<0.05). 83% افراد گروه (1) دارای درد خفیف یا فاقد درد بودند در حالی که در افراد گروه (2) و (3) این میزان به ترتیب 59% و 55% بود. همچنین میزان درد شدید در گروه اول تنها 5%، در گروه دوم 11% و گروه سوم 18% گزارش شد. درباره رابطه شرایط قبل از درمان با درد پس از اینسترومنتیشن نیز در موارد زیر رابطه معنی داری یافت شد: جنسیت، شماره دندان، وضعیت پالپ، درد قبل از درمان و وجود رادیولوسنسی پری رادیکولار.
خانم ها با دندانهای مولر، پالپ نکروزه، دارای درد قبل از درمان و فاقد رادیولوسنسی پری رادیکولار درد بیشتری را نسبت به سایر بیماران تجربه می کنند. به منظور کاهش درد بعد از اینسترومنیشن، کاهش سطح اکلوزال در بیماران به ویژه در افرادی که واجد تمام یا تعدادی از شرایط ذکر شده هستند، توصیه می شود.