اثر حفاظتی کوآنزیم Q10 بر اسپرم و بافت بیضه موش صحرایی پس از مواجهه با دیازینون

دیازینون (DZN) یک حشره کش ارگانوفسفره است که باعث ایجاد طیف گسترده ای از اثرات پاتولوژیک بر روی دستگاه تناسلی مردان، اختلال در تولید  و کیفیت اسپرم و مشکلات باروری می شود. این مطالعه به بررسی اثر محافظتی تیمار کوآنزیم Q10 بر کیفیت اسپرم، سیستم اکسیدان/آنتی اکسیدان و هیستوپاتولوژی بافت بیضه در موش های صحرایی نر پس از مواجهه با دیازینون پرداخت. این مطالعه تجربی حاضر، 16 موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار آلبینو با وزن تقریبی 150 تا 230 گرم که از مرکز نگهداری از حیوانات تهیه شدند صورت پذیرفت. حیوانات به طور تصادفی به چهار گروه چهارتایی تقسیم شدند و به صورت تزریق درون صفاقی به مدت 30 روز مورد آزمایش  قرار گرفتند که شامل: گروه مواجهه دیازینون (50 میلی گرم/کیلوگرم دیازینون محلول در روغن کنجد به صورت تزریق درون صفاقی) گروه کوآنزیم  Q10و دیازینون  (50 میلی گرم/کیلوگرم دیازینون و 10 میلی گرم/کیلوگرم کوآنزیم Q10 محلول در روغن کنجد به صورت تزریق درون صفاقی)، گروه کوآنزیم Q10 (10 میلی گرم/کیلوگرم کوآنزیم Q10 محلول در روغن کنجد) و گروه کنترل (5/1 میلی گرم/کیلوگرم روغن کنجد) به صورت تزریق درون صفاقی بود. پس از تیمار کوآنزیم Q10 با دیازینون، افزایش معنی داری در تعداد و تحرک اسپرم و کاهش مرگ و میر اسپرم مشاهده شد (05/0 p <). قرار گرفتن در معرض دیازینون با تیمار کوآنزیم Q10 توانست سبب کاهش سطح مالون دی آلدهید (MDA) و افزایش فعالیت سوپراکسید دیسموتاز (SOD) در مقایسه با گروه دیازینون شود (05/0 p <). مواجهه همزمان با دیازینون  و تیمار کوآنزیم Q10 منجر به کاهش آسیب هیستوپاتولوژیک بیضه پس از مواجهه با دیازینون شد.  به نظر می رسد که کوآنزیم Q10 می توانند اثر محافظتی خوبی در برابر آسیب اکسیداتیو ناشی از مواجهه با سم دیازینون به دستگاه تناسلی مردان داشته باشند.