ارزیابی ریسک حمل دستی بار و شیوع اختلالات اسکلتی و عضلانی در بین کارگران شاغل در شالی کوبی های شمال ایران

امروزه بخش  عظیمی  از فعالیت های  مرتبط با کار به صورت حمل دستی انجام می شود که این  امر موجب افزایش شیوع اختلالات اسکلتی - عضلانی مرتبط باکار  می گردد . لذا مطالعه حاضر با هدف ارزیابی ریسک حمل دستی بار و همچنین میزان شیوع اختلالات اسکلتی- عضلانی در بین کارگران شاغل در شالی کوبی های شمال کشور انجام گرفت.

این مطالعه توصیفی-تحلیلی بر روی 100 نفر از کارگران شاغل در 36 شالی کوبی استان گیلان به روش سرشماری ساده انجام شد. به منظور تعیین میزان شیوع اختلالات اسکلتی - عضلانی از پرسشنامه Nordic و جهت ارزیابی ریسک فعالیت های مربوطه از معادلهNIOSH ، جداول Snook ، روش های ارزیابی KIM-LHC و MAC استفاده شد. در نهایت داده ها با استفاده از نرم افزارSpss23 و آزمونChi-square  تجزیه و تحلیل شدند.

نتایج نشان داد میزان شیوع اختلالات اسکلتی - عضلانی در اندام های تحتانی بالا است. مقایسه ارزیابی وظایف بلند کردن بار به روش های KIM-LHC وMAC Lifting  و ارزیابی وظایف حمل بار به روش های  MAC CarryingوSnook Carrying   به ترتیب حاکی از معناداری ارتباط آن ها بود (0/001 p= و0/002 = p)و همچنین بین روش NIOSH و دو روش KIM-LHC و MAC Lifting ارتباط معناداری وجود نداشت(0/102p= و0/28 p=).

نتایج حاصل از ارزیابی ریسک توسط روش های مختلف نزدیک بوده و گویای آسیب زا و خطرناک بودن شرایط محیط کار در شالی کوبی های موردمطالعه می باشد؛ بنابراین، انجام اقدامات کنترلی مهندسی و مدیریتی جهت بهبود شرایط کار ضروری است.