تخمین جهت یابی با استفاده از توزیع های زمان- بسامد

در این مقاله مسیله جهت یابی آرایه ای با استفاده از توزیع های زمان- بسامد برای علامت های ناایستان مورد بحث و بررسی قرار می گیرد. برای انتخاب نقاط زمان- بسامد از روش میانگین گیری استفاده می شود، و بدین منظور از یک آستانه یا شاخص قدرت جهت حذف نقاط دارای نوفه بیش تر استفاده می شود. نحوه به دست آوردن آستانه و اثر آن در شبیه سازی ها نمایش و شرح داده می شود. هم چنین نحوه جهت یابی با استفاده از توزیع های زمان- بسامد در هنگامی که تعداد منابع بیش تر از حسگرها است شرح داده شده و شبیه سازی شده اند. علاوه بر الگوی باریک باند، از الگوی پهن باند نیز برای علامت خروجی آرایه حسگرها استفاده شده است که دقت ارزیابی عملکرد روش های جهت یابی را افزایش می دهد. در شبیه سازی ها اثر انواع کرنل های زمان- بسامد و هم چنین اثر طول پنجره و نوع پنجره با کرنل شبه ویگنر- ویل روی عملکرد روش های جهت یابی بررسی می شود. علاوه بر این، اثر پهنای باند، تعداد حسگرها و نوع علامت روی عملکرد روش های جهت یابی بررسی می شود. هم چنین پیچیدگی محاسباتی روش های مرسوم و روش های مبتنی بر توزیع های زمان- بسامد نیز مقایسه می شوند. نتایج نشان می دهند که با افزایش آستانه، خطای تخمین کاهش می یابد ولی افزایش زیاد آستانه تعداد نقاط میانگین گیری را نیز کاهش می دهد که باعث افزایش خطا می گردد. هم چنین در حالتی که علامت ها ناایستان باشند، در نسبت های علامت به نوفه پایین روش های مبتنی بر توزیع زمان- بسامد، عملکرد جهت یابی را نسبت به روش های مرسوم بهبود می بخشند.