ارتباط سنجی بین متوسط دمای حوضه ابرقو-سیرجان و الگوهای پیوند از دور اقیانوس اطلس

تغییرپذیری ویژگی ذاتی آب و هواست. تغییرات زمانی-مکانی متغیرهای اقلیمی و به خصوص دما، یکی از بارزترین نشانه های تغییر اقلیم در یک منطقه به شمار می رود. هدف از این پژوهش بررسی تغییرات متوسط دمای حوضه ابرقو-سیرجان و ارتباط آن با الگوهای پیوند از دور اقیانوس اطلس است. از داده های روزانه واکاوی شده ERA-Interim با توان تفکیک 0.25 * 0.25 درجه طی مقطع زمانی 2019-1979 استفاده شده است. با توجه به ابعاد داده های مورد مطالعه تعداد 338 نقطه کل حوضه را پوشش داد. روند داده ها با استفاده از آزمون من-کندال و ارتباط سنجی آن ها با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون بررسی شده است. نتایج نشان می دهد دما در اکثر ماه های سال از روند افزایشی برخوردار است. در ماه های آوریل، می، اوت و دسامبر قسمت هایی از حوضه فاقد روند بوده و سایر بخش های حوضه دارای روند افزایشی است. روند کاهشی نیز در هیچ نقطه ای از حوضه رخ نداده است. ارتباط سنجی بین متوسط دمای حوضه و الگوهای پیوند از دور نیز نشان می دهد در فوریه الگوی NAO تنها الگویی است که در سطح معناداری 95 درصد با دمای حوضه همبستگی معکوس داشته و سایر الگوها همبستگی مستقیم با دمای حوضه داشته اند. الگوی AMO بیش از سایر الگوها با متوسط دمای حوضه همبستگی نشان داده و پس از آن به ترتیب الگوهای TNA، AMM، NTA و TSA بیش ترین همبستگی را داشته اند.