استفاده از فناوری های نوین در شناخت و حفاظت میراث معماری

بناهای تاریخی به عنوان میراث معماری، حاوی ارزشهای ملی و هویتی هر سرزمین میباشد. بنابراین شناخت کامل، حفاظت و مقاومسازی این بناها به گونهای که ابتدا انتقال این بناها را برای نسل آینده و در صورت امکان احیا و استفاده مجدد آنها را ممکن سازد؛ امری ضروری میباشد. امروزه استفاده از فناوریهای نوین در حیطه میراث معماری رو به افزایش است. پیشرفتهای روز افزون علم و فناوری در زمینه های شناخت، آزمایش های غیرمخرب، نظارت و تحلیل سازهای بناهای تاریخی، در کنار دستورالعمل های جدید جهت احیا و حفاظت، امکان اقدامات اصالحی ایمنتر، مقرون به صرفهتر و مناسبتر را فراهم میکنند. این مقاله به تشریح ارتباطات بین فناوری و شناخت و حفاظت میراث معماری و بیان چند نمونه از فناوری های نوین در این زمینه میپردازد. در این پژوهش چند نمونه از این فناوری هایی که در روند شناخت و مقاوم سازی، سازه یک دودکش بنایی صنعتی مربوط به دوره پهلوی اول انجام شده است مورد بررسی قرار میگیرد. دودکش مورد بررسی در این پژوهش دودکش شماره یک کارخانه چرم خسروی تبریز میباشد که با ورود مدرنیزه و معماری صنعتی به ایران در دوره پهلوی اول به سبک معماری آلمانی ساخته شده است.