پیش بینی مسئولیت پذیری شخصی دانش آموزان بر اساس سبک های فرزندپروری ادراک شده و هوش معنوی

هدف از انجام پژوهش حاضر پیش بینی مسیولیت پذیری شخصی دانش آموزان بر اساس سبک های فرزندپروری ادراک شده و هوش معنوی بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه ی آماری شامل تمامی دانش آموزان مقطع متوسطه دوم ناحیه 3 استان قم(9934) بود که در سال تحصیلی 1400-1399 مشغول به تحصیل بودند. نمونه آماری شامل 372 نفر از اعضای جامعه آماری مذکور بود که جهت تعیین آن، از جدول کرجسی و مورگان بهره گرفته شد که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای به کار گرفته شده شامل پرسشنامه استاندارد مسیولیت پذیری شخصی برای نوجوانان مرگلر و شیلد (2016)، مقیاس فرزندپروری ادراک شده گرولینک و همکاران(1997) و پرسشنامه هوش معنوی کینگ(2008) بودند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار آماری SPSS نسخه 20 وآزمون رگرسیون چندگانه به روش همزمان و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. نتیجه حاصل از تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که حدود 9/18 درصد واریانس مسیولیت پذیری شخصی نوجوانان توسط سبک های فرزندپروری ادراک شده و زیرمقیاس های هوش معنوی پیش بینی می شود. همچنین نتایج نشان داد که درگیری مادر، حمایت از خودمختاری فرزند از جانب مادر، گرمی مادر، درگیری پدر، حمایت از خودمختاری فرزند از جانب پدر و گرمی پدر رابطه مثبت و معناداری با مسیولیت پذیری شخصی نوجوانان دارند. تفکر وجودی انتقادی، تولید معنای شخصی و آگاهی متعالی رابطه مثبت و معناداری با مسیولیت پذیری شخصی نوجوانان دارند. بسط حالت هوشیاری رابطه معناداری با مسیولیت پذیری شخصی نوجوانان ندارد.