تاثیر مداخلات تمرینی بر تعادل ورزشکاران ایرانی دارای بی ثباتی مچ پا ، مقاله مروری ‏

اسپرین مچ پا شایع ترین آسیب در بین ورزشکاران می باشد که معمولا منجر به بی ثباتی مچ پا می شود. پروتکل های تمرینی مختلفی به منظور بهبود بی ثباتی مچ پا و بهبود تعادل ورزشکاران اجرا شده است. از این رو هدف از پژوهش حاضر، مروری بر تاثیر مداخلات تمرینی بر تعادل ورزشکاران دارای بی ثباتی مچ پا بود.

جستجوی جامع الکترونیک در پایگاه اطلاعات علمی جهاد دانشگاهی، بانک اطلاعات نشریات کشور، پایگاه استنادی علوم جهان اسلام و مرکز منطقه ای اطلاع رسانی علوم و فناوری با محدوده زمانی 1380 تا 1400 و کلیدواژه های تعادل، ثبات پاسچر، بی ثباتی مزمن، بی ثباتی عملکردی و اسپرین مچ پا صورت گرفت. مطالعه حاضر به روش مروری سیستماتیک PRISMA می باشد.

تعداد 18 مقاله براساس معیارهای ورود به مطالعه انتخاب شدند. مداخلات تمرینی اعمال شده در 94/4 از مطالعات مورد بررسی باعث بهبود معنادار تعادل در ورزشکاران دارای بی ثباتی مچ پا شده است. تمرینات ترکیبی (اجرای بیش از یک نوع تمرین در پروتکل) نسبت به تمرینات مجزا در بهبود تعادل تاثیر بیشتری دارد.

احتمال دارد که مداخلات تمرینی بررسی شده، خصوصا تمرینات ترکیبی بتواند به بخش اصلی جلسات بازتوانی ورزشکاران تبدیل شود و در رابطه با تمرینات ترکیبی، رشته های ورزشی بانوان و نوجوانان پژوهش های بیشتری صورت گیرد زیرا با بررسی در جنسیت و رده های سنی متفاوت و همچنین ارتقاء کیفیت مطالعات، می توان به نتایج ارزشمندتری دست یافت.