بررسی عددی تاثیر سایش نشیمنگاه ریل بر عملکرد خط های بتنی پیش-تنیده

خطوط راه آهن بدون بالاست علاوه بر ظرفیت باربری بیشتر، هزینه تعمیر و نگهداری کمتری نسبت به خطوط همراه با بالاست نیاز دارند. با این وجود، سایش نشیمن گاه ریل (RSA)، یکی از مهم ترین عوامل آسیب دیدگی دال خط ها می باشد. در این مطالعه به بررسی تاثیر RSA بر عملکرد دال خط های بتنی پیش تنیده بر پایه اصول اجزای محدود پرداخته شده است. به این منظور، افت نیروی پیش تنیدگی بدون در نظر گرفتن سایش، سایش 5/12، 25 و 5/37 میلی متر با مقادیر مختلف افت نیروی پیش تنیدگی، سایش 5/37 میلی متر با مقادیر مختلف مقاومت فشاری و مقادیر مختلف سایش به همراه حذف نیروی پیش تنیدگی در جهت طولی در سازه بررسی شده است. نتایج نشان داد که به علت رفتار خطی بتن در محدوده ی بارگذاری و عدم بروز ترک در سازه، تغییرات نیروی پیش تنیدگی، حذف نیروی پیش تنیدگی در جهت طولی و مقاومت فشاری کمتر از دو درصد در جابجایی وسط دهانه تاثیر دارند. هر چند در همین بازه تغییرات اندک، با دو برابر شدن افت نیروی پیش تنیدگی از 10 درصد به 20 درصد، مقدار کاهش جابجایی نیز دو برابر می شود. به طور کلی، می توان گفت که افزایش سایش موجب کاهش ظرفیت قطعه می گردد. تاثیر افزایش مقدار سایش بر حداکثر جابجایی وسط دهانه در دال خط بتنی پیش تنیده به صورت خطی نمی باشد و هر چه مقدار سایش بیشتر باشد، مقدار جابجایی با ضریب بیشتری افزایش می یابد.