بررسی اثر برخی ایلیسیتورها و پیش سازهای متابولیتی بر فعالیت آنزیمی کالوس دو گونه سرخدار در شرایط درون شیشه ای.

سرخدار به دلیل داشتن ترکیب ارزشمند پاکلی تاکسل از ارزش دارویی بالایی برخوردار است؛ با این وجود، رشدکند این گیاه و مقادیر بسیار پایین این ترکیب دارویی و خطر انقراض گیاه، استخراج تاکسل از گیاه هزینه بردار بوده و تولید آن نیازمند روش ‎ های جایگزین است. بهینه سازی محیط کشت اعم از محیط کشت زی توده و متابولیت از اهداف اصلی درون شیشه ای کشت این گیاه محسوب می شود. تحقیق حاضر به منظور  بررسی اثر برخی از ایلیسیتورها بر میزان فعالیت آنزیم های دخیل در بیوسنتز پاکلی تاکسل با هدف بهینه سازی تولید این ترکیب در شرایط درون شیشه انجام شد. به منظور تولید کالوس ریزنمونه های گونه T.baccata و T.brevifoli در محیط B5 حاوی NAA (mg/l 2)، 2,4-D (mg/l2/0)، kin (mg/l2/0) کشت شد. کالوس به دست آمده در محیط حاوی ایلیسیتورهایی چون اسیدسالیسیلیک (80 میلی گرم در لیتر)، متیل جاسمونات (100میکرومولار)، اسیدسینامیک (25/0 مولار)، و ترکیب آن ها کشت شد. همچنین اثر فنیل آلانین (1/0 میلی مولار) به عنوان پیش ماده فعالیت آنزیم فنیل آلانین آمونیالیاز نیز مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام شد. در نهایت اثر تیمارهای ذکر شده بر فعالیت آنزیم های پلی فنل اکسیداز، سوپراکسیددیسموتاز و فنیل آلانین آمونیالیاز کالوس های تیمار شده ارزیابی شد. بررسی ها نشان داد که کاربرد تیمارهای آزمایشی و همچنین اثر متقابل آنها بر فعالیت آنزیم های مورد مطالعه موثر بود. نتایج نشان داد که متیل جاسمونات سبب افزایش فعالیت فنیل آلانین آمونیالیاز و پلی فنل اکسیداز شد. همچنین در ترکیب متیل جاسمونات و اسیدسالیسیلیک فعالیت آنزیم سوپراکسید دیسموتاز در بیشترین مقدار نسبت به شاهد بود. همچنین فعالیت آنزیم های مطالعه شده بدون در نظر گرفتن اثر تیمار تحت تاثیر  گونه متفاوت بود.