پراکندگی پالیگورسکیت و مهم ترین کانی های رسی همراه در رسوب های دوران سنوزوئیک استان بوشهر

هدف از این پژوهش، تعیین پراکندگی پالیگورسکیت و سیلیکات های رسی همراه در بخشی از رسوب های دوران سنوزوییک استان بوشهر بوده است. به این منظور، تعداد 13 نمونه از این سنگ ها جمع آوری و بخش رس آن ها با طیف سنج پراش پرتو ایکس و میکروسکوپ الکترونی روبشی بررسی گردید. نتایج نشان داد که برخی از رسوب ها، دارای کانی پالیگورسکیت هستند، اما شواهدی از حضور این کانی در شیل و مارن آهکی دوره کرتاسه پسین تا ایوسن یافت نشد. در بین سنگ های مورد بررسی، سازند آغاجاری (میوسن-پلیوسن) بیشترین مقدار پالیگورسکیت را دارد. کلریت، ایلیت، اسمکتیت و کایولینیت به همراه کوارتز به عنوان سایر کانی های موجود در سنگ های رسوبی منطقه شناسایی شدند. تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی به خوبی حضور پالیگورسکیت را در برخی از سنگ های رسوبی منطقه نشان می دهد. به نظر می رسد که در دوران سنوزوییک، شرایطی چون دریاچه های کم عمق بین کوهی و کولاب ها در منطقه حضور داشته اند.