تاثیر فضای انگیزشی تکلیف گرا وخود گرای ورزشی بر خود پنداره بدنی دانش آموزان

چکیده پژوهش حاضر با هدف تاثیر نوع فضای انگیزشی، تکلیف گرا و خود گرای ورزشی بر خودپنداره بدنی دانش آموزان بود. جامعه آماری 2056 نفر از دانش آموزان دختر شهر قم بودند. روش پژوهش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با دو گروه آزمایشی و یک گروه کنترل بود. گروه آزمایشی اول فضای انگیزشی تکلیف محور(فعالیت های مشارکتی واختیاری) و گروه آزمایشی دوم فضای انگیزشی خود محور(فعالیت های رقابتی و اجباری) را تجربه وگروه کنترل برنامه عادی ورزشی مدرسه را ادامه داد. جهت گرداوری اطلاعات از فرم کوتاه پرسش نامه خود توصیف بدنی مارش، مارتین وجکسون (2010) استفاده گردید. نتایج آزمون های آماری کروسکال والیس و ویل کاکسون نشان داد، ایجاد فضای انگیزشی با روش تکلیف مدار به شکل معناداری موجب افزایش خود پنداره بدنی شامل: فعالیت بدنی، ظاهر بدنی، استقامت، لیاقت ورزشی، انعطاف، خود پنداره کلی و عزت نفس شد و روش خود مدار تنها موجب افزایش معنا داری در بعد هماهنگی شد. مشارکت در فعالیت های ورزشی از طریق ایجاد فضای انگیزشی تکلیف گرا جهت افزایش خودپنداره بدنی وحس ارزشمندی توصیه می شود. کلید واژه ها: تکلیف گرا، خودگرا، فضای انگیزشی، خودپنداره بدنی، دانش آموزان