پیش بینی هدفگرایی تکواندوکاران نخبه و غیرنخبه بر اساس جوانگیزشی ادراک شده

هدف این پژوهش بررسی نقش جوانگیزشی ادراک شده در پیش بینی هدف گرایی تکواندوکاران نخبه و غیرنخبه شهر اصفهان بود.

مطالعه حاضر از نوع توصیفی، همبستگی و جامعه آماری آن تمامی تکواندوکاران نخبه و غیرنخبه شهر اصفهان بودند. با توجه به حجم جامعه براساس جدول کرجسی مورگان تعداد 300 نمونه انتخاب شد. پرسشنامه های اطلاعات جمعیت شناختی، پرسشنامه هدف گرایی در ورزش دودا و نیکولز و جوانگیزشی ادراک شده در ورزش سایفریز بین150 تکواندوکارنخبه و150 تکواندوکاران غیرنخبه به-صورت دردسترس درباشگاه های انتخابی توزیع و پس ازتکمیل گردآوری شد. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه گام به گام تحلیل شد.

نتایج نشان داد هدفگرایی تکواندوکاران نخبه با جوتکلیف محور (001/0,p=692/0r=) و با جوانگیزشی ادراک شده (001/0, p=420/0r=) رابطه معناداری داشت و به ترتیب 5/47 و 7/2 درصد هدف گرایی آنان را تبیین کرد. در تکواندوکاران غیرنخبه هدفگرایی با جوخود محور (001/0,p=522/0r=) رابطه معنادار داشت و 8/26 درصد هدف گرایی را پیش بینی کرد.

درمجموع نتایج نشان داد جوانگیزشی ادراک شده نقش تاثیرگذار و موثرتری در پیش بینی هدفگرایی تکواندوکاران نخبه در مقایسه با تکواندوکاران غیرنخبه داشت.