ارزیابی میزان شیوع، مقاومت آنتی بیوتیکی و فراوانی ژن های fljb و rfljb سالمونلا تیفی موریوم در لبنیات صنعتی و سنتی

سالمونلا از پاتوژن های گرم منفی است که حضور آن در مواد غذایی سبب کاهش کیفیت تولید و رخداد گاستروانتریت در انسان می شود. شیوع سالمونلا در فراورده های لبنی و مقاومت آنتی بیوتیکی این باکتری از بحران های کنونی می باشد. هدف از مطالعه حاضر بررسی شیوع سالمونلا تیفی موریوم در لبنیات سنتی و صنعتی عرضه شده در شهرستان شهرکرد و مقاومت آنتی بیوتیکی جدایه ها است. در این مطالعه تعداد 140 نمونه از لبنیات سنتی و صنعتی مختلف جداسازی و در شرایط سترون به آزمایشگاه بهداشت مواد غذایی انتقال و نمونه ها جهت جداسازی باکتری توسط روش های استاندارد، مورد ارزیابی قرار گرفتند و مقاومت جدایه ها به روش Disk diffution انجام گرفت. نتایج نشان داد که از مجموع 60 نمونه لبنیات صنعتی 2 نمونه (33/3 درصد) و از 80 نمونه لبنیات سنتی 38 نمونه (5/47 درصد) به سالمونلا آلوده بودند که بیشترین آلودگی مربوط به کشک صنعتی (42/6 درصد) و سپس کره و پنیر سنتی (71/5 درصد) بود، همچنین بیشترین میزان مقاومت مربوط به سولفامتاکسازول (71 درصد) و کمترین مقاومت مربوط به آموکسی کلاو (50 درصد) بود. نتایج این مطالعه نشان داد که ردیابی باکتری به روش PCR نسبت به سایر روش های سنتی ارجحیت داشته و با توجه به رخداد بالای مقاومت آنتی بیوتیکی جهت درمان گاستروانتریت ناشی از سالمونلا، استفاده از آنتی بیوتیک جهت درمان باید به حداقل برسد.