نگاهی کنجکاوانه بر ماده 15 قانون حفاظت خاک در خصوص حذف و رفع منشا الودگی خاک

قانون حفاظت، بهسازی و بهره برداری از خاک های کشور در سال 1398 تصویب شد. این قانون شامل 44 ماده و 127 تبصره است و به حفاظت از تنوع زیستی، بهبود کیفیت خاک و ارتقای سلامت محیط زیست می پردازد. بر اساس این قانون، سازمان حفاظت محیط زیست می تواند به آلوده کننده اخطار دهد تا ظرف مهلت معینی اقدامات لازم را برای حذف و رفع منشا آلودگی، بازسازی خاک و جبران خسارت وارده انجام دهد. در صورتی که اشخاص ذینفع نسبت به اخطار یا دستور سازمان معترض باشند، می توانند برای یکبار از سازمان درخواست تمدید مهلت مذکور را نمایند. سازمان حفاظت محیط زیست مسیول شناسایی واحدهای آلاینده خاک بوده و مستنداتی مانند آزمایش های آلودگی خاک، گزارش هایی از نمایندگان واحدهای صنعتی و گزارش های سازمان حفاظت محیط زیست درباره وضعیت خاک و میزان آلودگی آن، به عنوان شواهد در دادگاه قابل قبول هستند. تعیین مهلت حذف و رفع منشا آلودگی به دلیل عوامل پیچیده و متغیری که در فرایند تخلیه آلاینده و تاثیر آن بر روی خاک و محیط زیست وجود دارد، بسیار دشوار است. نوع آلاینده، ترکیب شیمیایی و فیزیکی آن، مقدار آلاینده، نوع و ویژگی های خاک، شرایط آب و هوایی، و تفاوت های محیطی و جغرافیایی برای تعیین مهلت مشخص بسیار مهم هستند. برای هر نوع آلاینده، تحلیل های خاصی برای تعیین مهلت مناسب برای حذف و رفع منشا آلودگی باید انجام شود. به همین دلیل، هیچ مهلت مشخص و کمیت زمانی در منابع بررسی شده وجود ندارد و دادن زمان مشخص به دلیل تعدد فاکتورها غیرممکن است. در نهایت، حذف و رفع منشا آلودگی باید در کمترین زمان منطقی و عملی صورت پذیرد و در غیر اینصورت جریمه های سنگین برای آلوده کننده در نظر گرفته می شود.