بررسی دیدگاه و تجارب کارورزان پزشکی از عوامل تسهیل کننده و باز دارنده کیفیت آموزشی در سیستم آموزش بالینی

ارزیابی چالش های آموزش بالینی دوران کارورزی توسط دانشجویان حساس ترین قسمت آموزش پزشکی است و باعث بهبود کیفیت آموزش می شود که پژوهش های محدودی در ارتباط با آن انجام گردیده است. مطالعه حاضر با هدف بررسی دیدگاه و تجارب کارورزان پزشکی از عوامل تسهیل کننده و مهارکننده کیفیت آموزش بالینی انجام گردید.

این پژوهش از نوع تحلیل محتوای کیفی بود. جامعه آماری شامل کارورزان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی کرمان در سال 1400 بود. نمونه گیری به روش مبتنی بر هدف انجام گردید. روش جمع آوری اطلاعات، مصاحبه عمیق با شرکت کنندگان بود و تا حد اشباع ادامه یافت (40 شرکت کننده) اطلاعات توسط مدل هفت مرحله ای کلایزی تحلیل گشت.

دو درون مایه اصلی (شامل عوامل تسهیل کننده و مهارکننده) و 10 درون مایه ی فرعی شامل ارایه الگوهای انگیزشی در کارورزان، سطح بالای علمی، آموزشی اساتید، استفاده از تکنولوژی، واگذاری و مسیولیت های بیشتر به کارورزان، برخورد نامناسب، برنامه ریزی آموزشی نامناسب، شیوه نامناسب ارزیابی، مورنینگ ها و گراند راندهای بی کیفیت، عدم وجود امکانات و سنگین بودن بیش از حد بعضی از بخش ها استخراج گردید.

مد نظر قرار دادن این عوامل موجب ارتقاء سطح کیفی آموزش بالینی به بالاترین میزان ممکن شده و تربیت پزشکانی مسیولیت پذیر را برای نسل های آینده به همراه دارد.