بررسی حساسیت دارویی گونه های درماتوفیتی جداشده از بیماران مبتلا به درماتوفیتوزیس

با توجه به افزایش موارد ابتلا درماتوفیتوزیس به ویژه کچلی بدن و کشاله ران به وسیله گونه های مقاوم به تربینافین و سرعت بالای انتقال بیماری به منظور انتخاب درمان مناسب، درنظرگرفتن مدت زمان لازم برای درمان بیماری و نیز تشخیص زودهنگام موارد مقاوم به درمان الزامی است. مطالعه حاضر به منظور تعیین حساسیت دارویی سویه های ترایکوفایتون روبروم، میکروسپوروم کنیس و اپیدرموفایتون فلوکوزوم نسبت به داروهای ضدقارچی رایج انجام گرفت.

روش اجرا:

 تست حاسیت دارویی (میکرودایلوشن براث) برای 20 نمونه به دست آمده از بیماران طبق پروتکل CLSI-M38-3rd ED (Clinical and Laboratory Standard Institute) نسبت به داروهای تربینافین، اریتروکونازول و وریکونازول انجام شد.

براساس تست، نتایج دارویی 5 بیمار به تربینافین مقاوم بوده و حداقل غلظت مهاری بیشتر از 2 و 3 بیمار نسبت به تربینافین تولرنت بوده و حداقل غلظت مهاری بین 5/0 تا 1 نشان دادند. براساس تست نتایج دارویی، 7 بیمار نسبت به ایتراکونازول تولرنت بوده و حداقل غلظت مهاری بین 5/0 تا 1 نشان دادند. تمام ایزوله ها به وریکونازول پاسخ مناسب نشان دادند.

نتایج تست حساسیت دارویی، بررسی اهمیت تست های قارچ شناسی را در مورد ضایعات پوستی درماتوفیتی برای جلوگیری از گسترش گونه های مقاوم به دارو برجسته می کند.