تعیین اثربخشی مشاوره گروهی مبتنی بر رویکرد ارتباطی ستیر بر دل زدگی زناشویی و تنظیم هیجانی

 خانواده به عنوان واحد اجتماعی، کانون رشد، تکامل و تغییر و تحول آسیب ها و عوارض به شمار می رود که بستری برای شکوفایی و نیز فروپاشی روابط میان اعضایش است. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی مشاوره گروهی مبتنی بر رویکرد ارتباطی ستیر بر دل زدگی زناشویی و تنظیم هیجانی انجام شد.

 روش این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با استفاده از طرح پیش آزمون و پس آزمون همراه با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش را تمامی زنان واجد شرایط داوطلب متاهل مراجعه کننده به کلینیک های مشاوره و خانواده در شهر تهران در سال 1400 تشکیل دادند. با استفاده از روش نمونه گیری دردسترس، سی نفر از زنان متاهل دارای نمره بیشتر از میانگین در مقیاس دل زدگی زناشویی (پاینز، 1996) وارد مطالعه شدند و به تصادف در دو گروه آزمایش و گواه (هر گروه پانزده نفر) قرار گرفتند. ابزار پژوهش برای هر دو گروه در پیش آزمون و پس آزمون، پرسش نامه تنظیم شناختی هیجان (گارنفسکی و کرایج، 2006) و مقیاس دل زدگی زناشویی (پاینز، 1996) بود. مشاوره گروهی مبتنی بر رویکرد ارتباطی ستیر در هشت جلسه نوددقیقه ای روی گروه آزمایش اجرا شد؛ اما گروه گواه هیچ برنامه درمانی دریافت نکرد. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیره و آزمون های تی مستقل و خی دو در نرم افزار SPSS نسخه 24 تحلیل شد. سطح معناداری آزمون ها 0٫05 بود.

 نتایج نشان داد، در هریک از زیرمقیاس های متغیر دل زدگی زناشویی (خستگی جسمی، ازپاافتادن عاطفی و ازپاافتادن روانی) و متغیر تنظیم هیجانی (ملامت خویش، پذیرش، نشخوارگری، تمرکز مجدد مثبت، تمرکز مجدد بر برنامه ریزی، ارزیابی مجدد مثبت، دیدگاه گیری، فاجعه سازی و ملامت دیگران)، بین گروه های آزمایش و گواه در پس آزمون، بعد از حذف اثر پیش آزمون تفاوت معناداری وجود داشت (0٫001>p).

 براساس یافته های پژوهش، ازآنجاکه مشاوره گروهی مبتنی بر رویکرد ارتباطی ستیر گفت وگوی مستقیم بین افراد را تسهیل می کند، در بهبود تنظیم هیجانات زوجین و کاهش دل زدگی زناشویی موثر است.