رابطه اضطرار و نجات در متن نمایشی: مطالعه موردی قصه حضرت یونس

داستان حضرت یونس در قرآن، روندی متفاوت از داستان های پیامبران دارد؛ زیرا بازگوکننده داستان قومی است که به جای نابودی و در هنگامه نزول عذاب، رستگار می شوند و در موقعیتی غیرمنتظره، به جای قوم ستم کار، پیامبرشان بازخواست می شود و با محصور شدنش در دل نهنگ، در نهایت نجات می یابد. این پژوهش، با نگاه روایت شناسانه، قصه حضرت یونس را واکاوی کرده و براساس نگرش مراتبی و دیدگاه های تاویلی تفاسیر و روایات شیعه، درون مایه نجات در موقعیت بحرانی و اضطرار را در قصه حضرت یونس مورد بررسی قرار داده است. این داستان، از منظر درون مایه نجات و موقعیت بحران و اضطرار، بیش از همیشه مسیله امروز جوامع مختلف در عصر غیبت است. نتایج تحقیق نشان می دهد به میزانی که اضطرار و موقعیت بحرانی تشدید شود کنش شخصیت موجب بازنمایی بیشتر درون مایه نجات در متن نمایشی می شود. قصه انبیاء به طور عام و قصه حضرت یونس(ع) به طور خاص در بالاترین مرتبه این اضطرار و کنشگری قرار دارد و به همان میزان درون مایه نجات در گسترده ترین شکل خود در این قصه ها بروز می یابد.