بررسی میزان تاب آوری شهرستان دهگلان در برابر بلایای طبیعی

امروزه بلایای طبیعی بیش ازپیش جوامع انسانی را تهدید می‎کنند که در صورت نداشتن آگاهی و آمادگی، صدمه‎های جبران ناپذیری بر زندگی انسان‎ها، اعم از حوزه‎های سکونتی و دیگر ابعاد اقتصادی، اجتماعی، نهادی و کالبدی - محیطی دارد. در نتیجه جوامع برای کاهش اثر بلایای طبیعی رویکردهای متنوعی را در پیش می‎گیرند. یکی از این رویکردها، تاب‎آوری در برابر بلایای طبیعی است. این پژوهش به بررسی تاب‎آوری مناطق شهرستان دهگلان از ابعاد اقتصادی، اجتماعی، نهادی و کالبدی - محیطی در برابر بلایای طبیعی پرداخته است. شهرستان دهگلان در شرق استان کردستان قرار دارد. تحقیق حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش توصیفی - تحلیلی مبتنی بر پیمایش است. برای گردآوری اطلاعات میدانی از ابزار پرسش‎نامه سرپرست خانوار و برای انجام تجزیه وتحلیل از روش‎های آماری تی (t) تست تک‎نمونه‎ای، رگرسیون و تحلیل واریانس (ANOVA) استفاده شده است. برای تعیین پایایی پرسش‎نامه، از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد که مقدار آن برای کل پرسش‎نامه 88/0 به دست آمد. نتایج آزمون t نشان داد که سطح تاب‎آوری شهرستان دهگلان در برابر بلایای طبیعی در ابعاد کالبدی - محیطی، اقتصادی، اجتماعی و نهادی به ترتیب با میانگین، 476/3، 358/3، 315/3 و 306/3 در حد مطلوب قرار دارد. ولی باتوجه به سطح معنی‎داری بعد کالبدی - محیطی (056/0) که بزرگ تر از (p>0.05) است، ازاین رو نمی‎تواند تاثیری در تاب‎آوری شهرستان دهگلان داشته باشد. به این ترتیب بعد اقتصادی بیشترین تاثیرگذاری را بر تاب‎آوری این شهرستان دارد و ابعاد اجتماعی و نهادی در رتبه های بعدی قرار دارند. نتایج این پژوهش می‎تواند برای مقابله با بلایای طبیعی مورداستفاده مسیولین شهرستان قرار گیرد.