ضدرئالیسم و رئالیسم عرفی: رورتی در مقابل پاتنم

علایق ریالیستی پاتنم او را بر آن می دارد که در دوره اخیر تفکرش، با دفاع از «ریالیسم عرفی»، در میان مواضع پراگماتیستی خود جایی برای حفظ تصور و معنایی شبیه «درستی» غیرمحلی (nonlocal) و ناگذرا (nontransient) که فلسفه ریالیستی در اختیار ما قرار می دهد، جستجو کند. در حالی که به عقیده رورتی، مواضع پراگماتیستی صرفا تا جایی قابل قبول هستند که بخواهیم بدون چنین معنا و تصوری عمل کنیم. این مقاله با استناد به مکاتبات انتقادی مستقیم این دو پراگماتیست، تقابل فکری آنها را مورد تحلیل و ارزیابی قرار می دهد. طبق نتیجه این پژوهش، دیدگاه ضدریالیستی رورتی نتیجه ناگزیر پراگماتیسم مشترک او و پاتنم است. پاتنم نمی تواند ضمن ماندن در مرزهای پراگماتیسم، دیدگاه رورتی را مورد انتقاد قرار دهد. ویژگی ضدمطلق انگاری پراگماتیسم به این معناست که شهودهای ریالیستی عرف عام نیز مشمول تغیر و تحول تاریخی خواهند بود.