بررسی مشروعیت و قانونی بودن تحریم های یکجانبه ایالات متحده از منظر حقوق بشر جهان شمول

شورای امنیت سازمان ملل در ترتیبات حقوقی پس از منشور تنها مرجع قانونی توسل به تحریم یا اقدامات قهری تلقی شده است و هرچند عملکرد این شورا در بسیار موارد سیاسی و ناعادلانه بوده است به استناد فصل هفتم منشور، تحریم هایی که به موجب ماده 41 از سوی شورا با هدف حفظ صلح و امنیت بین المللی وضع می شوند، به لحاظ ماهیت، جمعی و قهری قلمداد شده و برای تمامی دولت های عضو الزام آور هستند. نقطه مقابل تحریم های جمعی سازمان ملل متحد، تحریم های یکجانبه است که به موجب آن، یک دولت با هدف وادار کردن دولت دیگر به تغییر سیاست های خود مبادرت به وضع آن ها می نماید. این مقاله که با روش توصیفی تحلیلی انجام گرفته است در پاسخ به این سوال اصلی که جایگاه قانونی و مشروعیت تحریم های یکجانبه ایالات متحده چیست، این فرضیه را مورد توجه قرار می دهد که تحریم های یکجانبه ایالات متحده علیه کشورها ناقض حقوق بشر جهانشمول ازجمله حقوق بین الملل بشردوستانه، اصول و مقاصد تصریح شده در منشور، اصل برابری حاکمیت ها، اصل عدم مداخله، امنیت غذایی، بهداشتی و آموزشی، حق بر توسعه، حق بر زندگی و سایر حقوق بنیادین بشر کشور مورد تحریم است.