شناسایی تاثیر دوسوتوانی سازمانی بر قابلیت نوآوری (مطالعه موردی: شرکتهای مستقر در پارک فناوری پردیس)

در سالهای اخیر دوسوتوانی سازمانی به صورت فزایندهای به منظور دستیابی به مزیت رقابتی پایدار، توجه دست اندرکاران و محققان مدیریت را به خود جلب کرده است. دوسوتوانی سازمانی مفهومی جدید در مدیریت است که در همتراز کردن شایستگی های مختلفی سازمان نقشی کلیدی را ایفا می کند تا تقاضاهای متناقض ناشی از فرصت های کسب و کار جدید و اصلی را اداره نمایند. موضوع دوسوتوانی سازمانی بهره برداری از فرصت های موجود و اکتشاف فرصتهای جدید است. دو بعد اکتشاف و بهره برداری در سه موضوع دوسوتوانی ساختاری ، دوسوتوانی زمینه ای و دوسوتوانی مدیریتی نمود پیدا می کند. هدف این پژوهش، شناسایی شاخص های دوسوتوانی موثر بر قابلیت های نوآوری در شرکت های مستقر در پارک پردیس می باشد. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه بوده و جامعه آماری این پژوهش در برگیرنده کلیه مدیران و خبرگان شرکت های مستقر در پارک پردیس می باشد. کل شرکت های پارک که دارای ویژگی های مناسب برای پژوهش بودند 41 شرکت بودند، لذا به منظور بررسی و استخراج الگوی پژوهش 41 پرسشنامه میان این شرکت ها توزیع شد، که از این 41 پرسشنامه درنهایت 35 پرسشنامه دریافت گردید. برای آزمون فرضیه ها از مدلسازی معادلات ساختاری استفاده شده و تجزیه و تحلیل ها با استفاده از نرم افزارهای SPSS ، Smart PLS 2 انجام شده است. نتایج نشان داد که دوسوتوانی بر قابلیت نوآوری تاثیر معنادارای دارد. درنهایت با توجه به نتایج پژوهش پیشنهادهایی ارایه شده است.