بررسی رفتار چرخه ای اتصال خمشی تیر I شکل به ستون دایره ای با پیوند ناودانی

اتصال خمشی تیر Iشکل به ستون دایره ای، با استفاده از برش منحنی بال تیر و یا با استفاده از نصب دیافراگرم های خارجی در اطراف ستون میسر می باشد که با مشکلات اجرایی همراه است. روش پیشنهادی جدید برای اجرای این نوع اتصال، جوش نمودن بال های یک پیوند ناودانی به ستون و جوش نمودن تیر به جان ناودانی می باشد. با توجه به نو بودن این روش، تاثیر ابعاد پیوند ناودانی، ابعاد تیر Iشکل و ابعاد ستون دایره ای و همچنین سخت کننده های داخل پیوند ناودانی بر رفتار چرخه ای اتصال، محل سوال می باشد. در همین راستا، مقاله حاضر به بررسی رفتار چرخه ای اتصال خمشی تیر Iشکل به ستون دایره ای با پیوند ناودانی به صورت المان محدود می پردازد. عمده نوآوری این تحقیق، بررسی پارامتریک مشخصات ابعادی اتصال در حضور خستگی کم تکرار ناشی از زوال سختی و مقاومت چرخه ای می باشد که از طریق لحاظ مدل آسیب برای مصالح شکل پذیر در نرم افزار آباکوس میسر شده است. برای این کار، ابتدا پارامترهای مدل آسیب از طریق مقایسه نتایج عددی حاصل از شبیه سازی اتصال با داده های آزمایشگاهی کالیبره شده و در ادامه، نمونه های عددی تحت بارگذاری چرخه ای جابه جایی- کنترل به صورت استاتیکی قرار گرفته اند. براساس مقایسه نتایج، ضخامت جان پیوند ناودانی، بیشترین تاثیر بر رفتار اتصال نسبت به سایر پارامترهای ناودانی را دارد. همچنین ملاحظه شد که با افزودن سخت کننده در داخل پیوند ناودانی، سختی و مقاومت اتصال افزایش می یابد، با این حال، در این حالت نواحی تسلیم شده به سمت اتصال تیر به ناودانی گسترش پیدا می نماید که این مسیله باعث رشد سریع تر کرنش های پلاستیک در این نواحی می شود.