ارتباط خودکارآمدی مادرانه با نگرش به مشوق های فرزندآوری و عوامل مرتبط
خودکارآمدی زنان موجب احساس بهتری نسبت به مادر بودن و بهبود سلامت عمومی می شود. مشوق های فرزندآوری یکی از راهکارهای اساسی اصلاح کاهش جمعیت است. این مطالعه با هدف بررسی ارتباط خودکارآمدی مادرانه با نگرش به مشوق های فرزندآوری و عوامل مرتبط انجام شد است.
این مطالعه مقطعی بر روی 384 زن سنین 18 تا 40 سال مراجعه کننده به مراکز بهداشتی و درمانی دانشگاه علوم پزشکی بابل در سال 1401-1399 انجام شد. داده ها با استفاده از پرسشنامه های ویژگی های دموگرافیک- باروری، نگرش به مشوق های فرزندآوری و خودکارآمدی مادرانه جمع آوری شد. پرسشنامه مشوق های فرزندآوری شامل 15 گویه با دامنه نمرات از 15 تا 75 و پرسشنامه خودکارآمدی مادرانه شامل 9 گویه با دامنه نمرات از 9 تا 45 بود.
میانگین سن زنان 5/42±30/99 سال بود. میانگین تعداد فرزند دلخواه 1/02±2/20 و میانگین زمان اولین فرزندآوری دلخواه پس از ازدواج 1/89±2/96 ماه بود. میانگین نمره کل نگرش مشوق فرزندآوری 15/36±50/45 و میانگین نمره کل خودکارآمدی مادرانه 5/72±31/47 بود. نتایج تست رگرسیون خطی چندگانه، پس از تعدیل سایر متغیرها بیانگر وجود همراهی مثبت معنی دار بین نگرش به مشوق های فرزندآوری با سن ازدواج (0/177β=، 0/001p=)، تعداد فرزند دلخواه (0/179β=، 0/001p=)، و زمان اولین فرزندآوری دلخواه پس از ازدواج (0/116β=، 0/029p=) و همراهی منفی معنی دار با مدت زمان ازدواج بود (0/329-β=، 0/023p=).
نتیجه مطالعه نشان داد که مشوقهای فرزندآوری نقش مثبتی بر نگرش مادران به فرزندآوری دارد. پیشنهاد می شود که این مشوقها در طراحی برنامه های افزایش فرزندآوری در نظر گرفته شود.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.