تحلیل فیلوژنتیکی سویه های اشرشیاکلی اتصال و آسیب (AEEC) جداشده از پرندگان زینتی در ایران

انتروپاتوژنیک اشرشیاکلی (EPEC) و اشرشیاکلی های تولیدکننده شیگاتوکسین (STEC) به دلیل دارا بودن ژن eae جزء اشرشیاکلی های اتصال و آسیب دسته بندی می شوند. AEEC یکی از عوامل مهم اسهال در انسان ها هستند که می توانند پرندگان را هم درگیر کنند و باید به عنوان یک عامل بیماری زای قابل انتقال بین انسان و حیوانات مورد توجه قرار گیرند. بررسی حضور سویه های AEEC در پرندگان زینتی، بررسی میزان مقاومت آنتی بیوتیکی آن ها و تعیین گروه های فیلوژنتیکی سویه های جداشده، به عنوان هدف این مطالعه در نظر گرفته شد. درمجموع 200 نمونه مدفوعی از پرندگان زینتی ارجاعی به بخش پرندگان زینتی بیمارستان دامپزشکی دانشگاه تهران جمع آوری شدند. نمونه های مشکوک به اشرشیاکلی ازنظر حضور ژن های uspA، eae، bfpA، stx1، stx2 مورد بررسی قرار گرفتند. در مرحله بعد گروه های فیلوژنتیکی سویه های AEEC جداشده تعیین شدند. در مرحله آخر مقاومت آنتی بیوتیکی سویه های یادشده با کمک دو روش آگار دیسک دیفیوژن و حداقل غلظت مهاری مورد بررسی قرار گرفتند. به طورکلی، 26 سویه اشرشیاکلی (13 درصد) از نمونه های جمع آوری شده جداسازی شدند. از این میان، 9 نمونه دارای ژن eae بودند، و هیچ یک از آن ها ژن bfpA نداشتند. 4 نمونه تنها دارای ژن حدت stx2 و 5 نمونه دارای هر دو ژن حدت stx1 و stx2 بودند. در گروه فیلوژنتیکی 7 سویه از 9 سویه AEEC قابل تشخیص بود که شامل 4 مورد گروه فیلوژنتیکی B2 و 3 مورد گروه فیلوژنتیکی D بودند. در این مطالعه مقاومت آنتی بیوتکی چندگانه (MDR) در 77/7 درصد از نمونه ها مشاهده شد.نتیجه گیری نهایی: شناسایی سویه های AEEC در پرندگان زینتی (به عنوان یکی از رایج ترین حیوانات خانگی در ایران که دارای ارتباط نزدیک با صاحب خود به ویژه کودکان است) دارای گروه فیلوژنتیکی مشترک با سویه های جداشده از انسان است و همچنین مقاومت آن ها به طیف وسیعی از آنتی بیوتیک های مورداستفاده در طب انسانی، بیانگر اهمیت مطالعه AEECها به عنوان تهدیدی جدی برای سلامت عمومی می باشد.