بررسی عملکرد نانوژنراتور هیبریدی پیزو/تریبوالکتریک مبتنی بر کامپوزیت اکسید روی: تاثیر الکترودهای مس و آلومینیوم

ذخیره سازهای انرژی در بسیاری از فناوری ها نظیر افزاره های پوشیدنی و قابل حمل، مورد توجه بسیار قرار گرفته اند. در این مطالعه نانوژنراتورهای هیبریدی پیزو/تریبوالکتریک با الکترودهایی از جنس آلومینیوم و مس مبتنی بر کامپوزیت نانوساختارهای اکسید روی نهفته در پلی دی متیل سیلوکسان، ساخته شده اند. مطابق بررسی های ریخت شناسی، نانوصفحات اکسید روی به طور یکنواخت در جهت (103) روی بستر آلومینیوم رشد کرده اند؛ درمقابل، نانومیله های رشد کرده بر بستر مس، یکنواخت نبوده و زاویه زیادی نسبت به سطح دارند. نتایج نشان می دهد نمونه ای که از لایه پلی دی متیل سیلوکسان (با سرعت لایه نشانی 1000 دور در دقیقه)، الکترودهای آلومینیوم و نانوصفحه اکسیدروی تشکیل شده است، بیشترین میزان ولتاژ و جریان را به ترتیب برابر با 120 ولت و 24 میکروآمپر، تولید می کند. نانوژنراتور ساخته شده با الکترودهایی از جنس مس و آلومینیوم همراه با نانوصفحه اکسیدروی، کمترین میزان ولتاژ، جریان و توان تولیدی را دارد. نانوژنراتور هیبریدی با دو الکترود آلومینیم و نانوصفحات اکسیدروی، بیشترین توان را که برابر با  Wm-297/0 است، تولید می کند. براساس نتایج به دست آمده از مشخصه یابی نانوژنراتورهای هیبریدی پیزو/تریبوالکتریکی ساخته شده، الکترودهای آلومینیومی که نانوصفحات اکسید روی نهفته در پلی دی متیل سیلوکسان را دارند، عملکرد بهتری را نشان می دهند و می توانند گزینه مناسبی برای برداشت انرژی مکانیکی برای دستگاه های خودشارژ باشند.