ارزیابی اثرات متقابل صفات کمی بر عملکرد ارقام خیار در کشت مخلوط با بامیه

به منظور بررسی روابط بین عملکرد و اجزای آن و انتخاب بهترین کشت مخلوط بامیه با خیار از نظر صفات کمی، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در شرایط گلخانه ای با سه تکرار انجام گرفت. نتایج تجزیه مرکب نشان داد که بین صفات از لحاظ تیمار کشت مخلوط و اثر متقابل صفات، اختلاف معنی داری وجود دارد. نتایج مقایسه میانگین نشان داد که بر اساس صفات وزن میوه در هر بند، ارتفاع بوته، قطر ساقه، عملکرد تر و خشک میوه، تعداد میان گره، قطر، طول، تعداد، کلروفیل a، کلروفیل  bو کلروفیل کل میوه، کشت بامیه با خیار گلخانه ای رقم های ‘Viola’،  ‘Fc-21’ و ‘Emilie’ به عنوان کشت مخلوط مناسب می باشد. نتایج بررسی کشت های مخلوط از نظر صفات در سال های آزمایش با استفاده از نمای چندوجهی نیز کشت مخلوط بامیه با خیار گلخانه ای رقم ‘Viola’ و ‘Emilie’ را به عنوان کشت های مطلوب انتخاب نمود. نتایج تجزیه همبستگی نشان داد که بین صفات عملکرد تر میوه، عملکرد خشک میوه و کلروفیل a با یکدیگر، و صفات تعداد میوه، طول میوه، قطر ساقه، ارتفاع بوته و قطر میوه با یکدیگر، و صفات تعداد میان گره و کلروفیل b با یکدیگر همبستگی مثبت وجود دارد. براساس نسبت برابری زمین (LER) در سال های آزمایش، کشت بامیه با خیار گلخانه ای رقم های ‘Mirsoltan’، ‘Emilie’، ‘CUB-9042’ و ‘CUB-9045’ به عنوان سودمندترین کشت ها نسبت به کشت خالص بامیه انتخاب شد. درنهایت می توان کشت بامیه با خیار گلخانه ای رقم های ‘Mirsoltan’، ‘Viola’ و ‘Emilie’ را به عنوان کشت های مخلوط مطلوب شناسایی نموده و این گونه نتیجه گیری نمود که کشت مخلوط بامیه و خیار نسبت به کشت خالص آن، باعث افزایش میزان عملکرد، بهره وری از زمین و پایداری تنوع اکوسیستم های کشاورزی می گردد.