اثر غلظت های مختلف آمونیاک بر روی هیستومورفومتری کلیه و برخی فاکتورهای خونی ماهی تیلاپیای نیل

در مطالعه حاضر، ماهیان تیلاپیای جوان به مدت دو هفته در معرض 10، 20 و 30 درصد (96 ساعت LC50) آمونیاک قرار گرفته که به ترتیب معادل 9/0، 8/1 و 7/2 میلی گرم در لیتر است.  پس از این مدت، ماهی ها بیهوش و از ساقه دمی با سرنگ هپارینه برای ارزیابی شاخص های خونی نمونه خون گرفته شد.  نمونه های بافتی به اندازه 5/0 سانتی متر از کلیه جدا و در فرمالین بافر 10 درصد تثبیت و پس از آب گیری با الکل، شفاف سازی با زایلول، بلوک گیری با پارافین و برش به ضخامت 6-4 میکرون با میکروتوم انجام گرفت.  در نهایت اسلایدهای رنگ آمیزی شده توسط میکروسکوپ نوری مورد مطالعه قرار گرفتند.  نتایج حاکی از بزرگ شدن کپسول بومن، تجمع هیالین، کنده شدن اپیتلیوم، افزایش مراکز ملانومکروفاژ و گلومرول ها و لوله های نکروزه در کلیه ها پس از قرار گرفتن در معرض آمونیاک شد.  در بررسی فاکتورهای سرم خون با افزایش آمونیاک، کلسترول و BUN نسبت به گروه کنترل و سایر گروه ها افزایش یافته بود.  همچنین با افزایش غلظت آمونیاک، شدت ضایعات نیز افزایش یافت.  بنابراین آمونیاک باعث تغییراتی در ساختار و فعالیت برخی از عوامل کلیوی شده که باید با ایجاد شرایط مدیریتی مناسب در خصوص مقدار آمونیاک در محیط آبی کنترل شود.