وضعیت آگاهی، نگرش و عملکرد فعالیت جسمانی دانشجویان خوابگاهی

صرف نظر از مزایای مشخص سبک زندگی فعال، کمبود فعالیت های جسمانی مسیله ای جدی در قشرهای مختلف جامعه از جمله جوانان است. هدف این پژوهش بررسی میزان آگاهی، نگرش و سطح فعالیت جسمانی دانشجویان ساکن خوابگاه های دانشگاه خوارزمی بود.

طبق یک طرح مقطعی، 288 دانشجوی ساکن در خوابگاه (189 دختر و 99 پسر) به صورت تصادفی انتخاب شدند و پرسشنامه های آگاهی، نگرش و میزان فعالیت جسمانی را تکمیل کردند. از مقیاس DASS-21 نیز جهت ارزیابی حالات افسردگی، اضطراب و استرس دانشجویان استفاده شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار spss22 در سطح معنی داری 05/0 تجزیه و تحلیل گردید.

میانگین آگاهی، نگرش و میزان فعالیت های جسمانی دانشجویان در سطوح متوسط، بالا و نامطلوب بود، اما از لحاظ افسردگی، اضطراب و استرس، سلامت روانی مناسبی داشتند. نتایج تحلیل آماری تفاوت معنا داری بین نمرات آگاهی، نگرش و سلامت روانی پسران و دختران نشان نداد، اما سطح فعالیت جسمانی پسران بالاتر بود. همچنین، نگرش و سطح فعالیت جسمانی دانشجویان در طول هفته به ترتیب با مولفه های سلامت روانی و جنسیت ارتباط معنا داری داشت اما ارتباط آماری معنا داری بین سایر متغیرها یافت نشد.

به طور کلی، به دلیل شیوع کم تحرکی در دانشجویان، شناخت شیوه های افزایش آگاهی و میزان فعالیت جسمانی آن ها ضروری است.