بررسی و شناخت مصادیق تاخیر اجرای قرارداد با استناد به موارد توجیه کننده آن در قراردادهای خدماتی در نظام حقوقی ایران

تعهد یعنی وظیفه یا ضمانتی در مقابل کسی یا برای چیزی و خود را ملزم به انجام کاری دانستن. تعهد شخصی یعنی کارهایی که به خاطر وظایف و التزام هایی انجام می شوند. این وظایف و التزام ها ممکن است توسط خود شخص تعیین شده باشند، وظایفی دو طرفه و دوجانبه باشند یا به روشنی مکتوب شده باشند. یکی از دعاوی که در مراجع قضایی درباره قراردادهای مختلف مطرح می شود دعواهای مربوط به عدم انجام تعهد یا تاخیر در انجام تعهد است. خسارت تاخیر در انجام تعهد به این معنی است که گاهی ممکن است فردی تعهد به انجام کاری را داده باشد ولی در انجام آن تاخیر داشته باشد و تعهد خود را در مدت تعیین شده انجام ندهد و اصل تعهد قابل انجام است چون متعهد در انجام تعهد دیر کرده است هم باید خسارت بدهد هم باید تعهد را انجام دهد. در برخی موارد که قانون مشخص کرده است اجرای قرارداد با تاخیر نیز ممکن است. حال قصد داریم در این مقاله این موضوع را در قراردادهای خدماتی مورد بازبینی و تحلیل قرار دهیم. روش تحقیق از نوع تحلیلی-توصیفی بوده و ابزار گردآوری داده ها فیش برداری می باشد.