تاملی بر نظام مدیریت آموزشی دانشگاه فنی و حرفه ای ایران بر مبنای آینده پژوهی

این پژوهش با هدف بازاندیشی در الزامات و ویژگی های دانشگاه فنی و حرفه ای؛ الگوی آینده پژوهی در حوزه مدیریت آموزشی آن را در راستای خلق آینده مطلوب، مورد تدقیق نظر قرار داده است. چرا که در توسعه کیفی نظام های آموزشی لزوم بهره جستن از مدیریت آموزشی مترقی در بستر رخدادهای انتزاعی آن جزو اصول ساختاری می باشد. بدین منظور با استناد به روش کیفی ضمن مرور و تحلیل برخی اسناد آینده پژوهی هم سو، بر مبنای درک نظام مند از رویدادها، روندها، تصویرها و اقدامات، با رویکرد نظریه داده بنیاد و سه مرحله کدگذاری (باز، محوری و انتخابی) رایج در این رویکرد به همراه اخذ مصاحبه از 18 نفر از خبرگان و متخصصان امر با کاربست نمونه گیری هدفمند (اشباع نظری پس از انجام 18مصاحبه) در دانشگاه فنی و حرفه ای انجام شد. ساختار مصاحبه ها به صورت نیمه ساختار یافته عمیق بوده که هم از نظر روایی صوری و هم از دیدگاه پایایی مورد تایید بود. بدین ترتیب تحقیق حاضر به صورت آینده پژوهانه مترتب گشته و از نظر داده بصورت اکتشافی (کیفی) با تحلیل شبکه مضامین به روش پیمایشی مقطعی است. با تکیه بر مدل سه شاخگی ساختاری، محتوایی و زمینه ای مورد استفاده در پژوهش، نتایج نشان می دهد که الگوی آینده پژوهی مورد انتظار در مدیریت آموزشی دانشگاه فنی و حرفه ای در سایه سیاست ها و راهبردهایی همچون الگوی دانشگاه ارزش مدار و بازارگرا با اتخاذ رویکردی حمایت گرا از نوآوری ضمن ارتقا ظرفیت انطباق پذیری بر کارایی، در حوزه ساختاری متضمن اصلاح امور سازمانی، نیازسنجی آموزشی و جهت گیری اشتغال (بازارگری) بوده، در حوزه مفهومی و محتوایی شامل اصلاح می باشد.