خوشه بندی طیفی با در نظر گرفتن بردار توزیع نهایی و ماتریس انتقال

خوشه بندی طیفی یکی از محبوب ترین روش ها در بین روش های خوشه بندی می باشد. یکی از گامهای اساسی در این روش ها ساخت گراف متناظر داده ها و ماتریس شباهت می باشد. در تحقیقات اخیر ساخت ماتریس شباهت بر اساس نقاط دارای اهمیت بیشتر یا نقاط لنگری، به جای در نظر گرفتن همه نقاط، یکی از راهکارها می باشد. یافتن نقاط لنگری یکی از مسایل پرچالش می باشد و شیوه انتخاب این نقاط بر نتیجه نهایی تاثیر می گذارد. در برخی تحقیقات از روش تصادفی برای پیدا کردن نقاط لنگری استفاده می شود که نتیجه خوبی را ضمانت نمی کند. در این تحقیق از ویژگی قدم زدن تصادفی روی گراف وزن دار برای یافتن نقاط لنگری استفاده می شود. ایده این است که نقاطی که احتمال رسیدن به آنها بیشتر است را به عنوان نقاط لنگری در نظر بگیریم. این نقاط با استفاده از توزیع نهایی مشخص می شوند. بعد از یافتن نقاط لنگری، ماتریس شباهت نقاط بر اساس نقاط لنگری و ماتریس انتقال ساخته می شود و این ماتریس شباهت جهت خوشه بندی طیفی استفاده می شود. در این مقاله این روش به صورت تیوری توضیح داده شده است و همچنین نتایج حاصل از این روش بر روی داده های واقعی موثر بودن این روش را نشان می دهند.