طراحی مدل تاثیر سرمایه فکری بر ارتقای عملکرد مالی در صنعت هتلداری (با نقش میانجی قابلیت های یادگیری سازمانی)

امروزه سرمایه های فکری به عنوان یک دارایی راهبردی برای عملکرد مالی و افزایش رقابت پذیری سازمان ها شناخته می شوند و مدیریت کردن بر سرمایه های فکری موجود در سازمان به یکی از مهمترین کارهای سازمان ها تبدیل شده است. با این حال، این کار به خاطر پیچیدگی های موجود درتعریف، اندازه گیری و ارزیابی استراتژیک سرمایه فکری بسیار مشکل است. از آنجا که شرکت های امروزی با محیطی بسیار رقابتی رو به رو هستند شناسایی و مدیریت صحیح سرمایه فکری، وجه تمایز اصلی بین بنگاه های موفق، متوسط و در حال سقوط است و این وجه تمایز همچنان در آینده پایدار خواهد بود. با توجه به اهمیت موضوع و لزوم توجه به مقوله سرمایه فکری، تحقیق حاضر به بررسی تاثیر سرمایه های فکری بر ارتقاء عملکرد سازمانی با در نظر گرفتن نقش میانجی گری قابلیتهای یادگیری سازمانی می پردازد. تحقیق حاضر از نظر نوع پژوهش توسعه ای و از نظر روش پیمایشی تحلیلی با استفاده از ابزار پرسش نامه می باشد. جامعه آماری شامل 60 نفر از مدیران ارشد هتل زنجیره ای می باشد که نمونه آماری به دست آمده شامل 51 نفر است. ابزار جمع آوری اطلاعات این پژوهش پرسش نامه می باشد که داده ها پس از جمع آوری توسط نرم افزار آماری اس پی اس اس و لیزرل مورد تحلیل قرار گرفت. یافته های این پژوهش تاثیر عناصر سرمایه فکری بر عملکرد مالی و قابلیت یادگیری سازمانی را نشان می دهد، به طوری که بر کاهش تاثیر عناصر سرمایه فکری بر ارتقاء عملکرد مالی با ورود متغیر قابلیت یادگیری تاکید می ورزد.