بررسی و تحلیل نظام حقوق مالکیت فکری در سازمان جهانی
در دنیایی که روز به روز در حال تحول و دگرگونی است و هر روز با رشد اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی روبروست، کسب درآمد از اساسی ترین لوازم زندگی است. امروزه مالکیت های فکری، یکی از راه های کسب درآمد است و پدیدآورندگان در صدد خلق آثار بوده، البته نه فقط به دلیل بهره های اقتصادی که از آن ناشی می شود، ولی اهمیت این جنبه از حق پدیدآورنده قابل اغماض نمی باشد. یکی از مهم ترین سازمان های بین المللی در حوزه مالکیت فکری، سازمان جهانی مالکیت فکری «WIPO» است. این سازمان، بر اساس کنوانسیون تاسیس سازمان جهانی مالکیت فکری، مصوب چهاردهم جولای 1967 میلادی در اجلاس استکهلم (بازبینی و اصلاح در تاریخ 28 سپتامبر سال 1979)، آغاز به کار کرد. در این رابطه باید توجه داشت سازمان جهانی مالکیت فکری، دارای دو رکن اصلی، «مالکیت صنعتی» (پتنت، نشان های تجاری و طراحی های صنعتی) و «کپی رایت» (آثار ادبی، موسیقی، هنری، عکاسی و زمینه های صوتی و تصویری) است. سازمان جهانی مالکیت فکری، در معرفی خود می گوید: «وایپو یک انجمن سیاستی جهانی است که در آن، دولت ها، سازمان های بین دولتی، گروه های صنعتی و جامعه مدنی، گرد هم آمده اند تا مسایل مرتبط با مالکیت فکری را حل کنند. با این تفاسیر در مقاله حاضر قصد داریم به بررسی و تحلیل نظام حقوق مالکیت فکری در سازمان جهانی بپردازیم. روش تحقیق از نوع تحلیلی-توصیفی است و ابزار گردآوری اطلاعات و داده ها فیش برداری و بهره از روش کتابخانه ای می باشد.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.