بررسی اثر اسانس و موسیلاژهای گیاهی بر کیفیت پس از برداشت میوه توت فرنگی رقم پاروس

میوه توت فرنگی پس از برداشت به دلیل تنفس شدید، بافت لطیف، میزان آب فراوان، و حساسیت زیاد به  عوامل بیماری زا،  حساس و فسادپذیر بوده و به همین دلیل عمر انبارمانی کوتاهی دارد. این مطالعه به منظور بررسی اثر پوشش های خوراکی موسیلاژ و اسانس های گیاهی بر افزایش عمر انبارمانی و حفظ کیفیت میوه توت فرنگی رقم پاروس در مدت 12 روز  نگهداری در انباری با دمای 4 درجه سلسیوس و رطوبت نسبی 5±75 درصد، طراحی و اجرا شد. اثر اسانس های آویشن، زنیان و موسیلاژ های اسفرزه و کتان و ترکیب آن ها با یکدیگر، جهت پوشش دار نمودن میوه توت فرنگی استفاده شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی اجرا و پارامترهایی مانند درصد پوسیدگی، سفتی بافت میوه، اسکوربیک اسید، مواد جامد محلول کل (TSS)، اسیدیته قابل تیتراسیون (TA) و اسیدیته (pH) آب میوه 4، 8 و 12 روز پس از انبارمانی اندازه گیری شد. براساس نتایج  با پیشرفت زمان انبارداری در پارامترهایی مانند ویتامین ث، TA، سفتی بافت و آنتوسیانین روند کاهشی و در درصد پوسیدگی و pH آب میوه روندی افزایشی داشتند. به طور کلی تیمار های پوششی موسیلاژ و اسانس به تنهایی یا ترکیب با یکدیگر برای نگهداری و پس از برداشت توت فرنگی رقم پاروس مناسب می باشد. تیمار ترکیبی اسفرزه به همراه اسانس های آویشن و زنیان با داشتن بیش ترین تاثیر بر خصوصیات کمی و کیفی میوه های توت فرنگی در این پژوهش به عنوان تیمارهای برتر معرفی می گردد.