بررسی وضعیت تروفی تالاب میانکاله با استفاده از شاخص TSI و TRIX

مطالعه حاضر با هدف بررسی خصوصیات کیفی آب و وضعیت تغذیه گرایی تالاب میانکاله با استفاده از شاخص تروفی کارلسون (TSI) و TRIX انجام گرفته است. اندازه گیری پارامترهای کیفی طی 6 فصل و 8 دوره نمونه برداری در 6 ایستگاه دهنه چپقلی، بندر گز، قر ه سو، گلوگاه، اسماعیل سای و میان قلعه انجام شده است. براساس نتایج ارایه شده ایستگاه های دهنه چپقلی، قره سو، به ترتیب بیش ترین مقادیر فسفات (mg/l 12/0)، نیترات (mg/l 04/11)، کم ترین DO (mg/l 87) و بیش ترین BOD (mg/l 77/14) را به خود اختصاص داده اند که حاکی از وضعیت نامطلوب تالاب از نظر کیفی می باشد. محاسبه شاخص (TSI) براساس (TP) نشان می دهد که تالاب میانکاله در چهار ایستگاه دهنه چپقلی، قره سو، گلوگاه و میان قلعه در شرایط هایپرتروفیک (80-70) و در ایستگاه های بندرگز و اسماعیل سای در شرایط یوتروفیک (70-60) قرار دارد. از طرفی براساس (TN) به جز ایستگاه گلوگاه که همه ایستگاه ها در شرایط هایپرتروفیک حاد (100-80) می باشند. به طور کلی براساس شاخص TSIکل (29/62)، وضعیت تالاب در محدوده یوتروفیک (70-60) می باشد. نتایج به دست آمده برای TRIX نشان می دهد که دو ایستگاه دهنه چپقلی و گلوگاه در محدوده مزوتزوفیک (5-4) و بقیه ایستگاه‎ها در محدوده الیگوتروفیک (4-2) قرار می گیرند که حاکی از وضعیت نامطلوب تالاب از نظر تروفی می‎باشد. عامل اصلی این شرایط تخلیه فاضلاب ها و زه آب های خروجی از واحدهای مختلف در حاشیه تالاب که حاوی مقادیر زیادی ترکیبات نیترات و فسفات هستند، می باشد لذا تاکید بر استفاده صحیح و متوازن منطبق بر نیاز خاک از کودهای شیمیایی به منظور کاهش بار عناصر ریز مغذی می بایست برنامه ریزی گردد