بررسی اثرات دمای پیرولیز آئروژل آلی و نحوه نشاندن فلز کبالت بر روی آن بر خصوصیات فیزیکی و شیمیایی کربن آئروژل

در این تحقیق برای نخستین بار، اثر دمای پیرولیز بر ساختار کربن آیروژل سنتز شده در شرایط محیطی به عنوان پایه و نحوه نشاندن فلز کبالت به عنوان جزء فعال بر آن، بررسی شده است. کربن آیروژل توسط پیش سازنده های رزورسینول و فرمالدیید در دماهای پیرولیز 550، 700 و C° 900 تولید و کبالت به سه روش مختلف  (الف) تلقیح کبالت بر روی کربن آیروژل، (ب) تلقیح کبالت بر روی آیروژل آلی رزورسینول فرمالدیید، (ج) افزودن پیش سازنده کبالت به مخلوط اولیه رزورسینول-فرمالدیید پیش از فرایند پلیمریزاسیون کربن آیروژل، بر روی کربن آیروژل نشانده شد. نتایج نشان داد که پیرولیز در دمای C° 700 منجر به تولید کربن آیروژلی مزوحفره با سطح ویژه m2/g 8/483 می شود. در روش تلقیح، کبالت به خوبی بر روی پایه پراکنده شده و کنترل پذیری اندازه ذرات وجود دارد، در حالی که در روش سوم، پیش سازنده کبالت فرایند پلیمریزاسیون را کاتالیز کرده و منجر به تولید میکروذرات می گردد.