واکاوی رابطه دموکراسی غربی و امامت شیعی با تاکید بر آراء ژان ژاک روسو و ابن میثم

یکی از موضوعاتی که امروزه مورد بحث و بررسی محافل علمی قرار گرفته است، مساله دموکراسی و نظام امامت و رابطه آن دو با همدیگر است. متکلمان و فلاسفه شیعی، امامت را حقی الهی و از اصول دین می دانند، از سوی دیگر، عده ای از دگراندیشان شیعی و اندیشمندان غیرمسلمان با استفاده از مبانی جامعه شناختی خود و عدم تامل و دقت در آیات و روایات و تطبیق دادن این مقام الهی با مقامات و نظام های بشری، قایل به ناسازگاری امامت شیعی و دموکراسی غربی شده و معتقدند نظام امامت با اصول دموکراسی و مبانی فکری، سیاسی و معرفت شناختی آن همسان نیست و تعارض دارد. از این رو نگارنده بر آن است که رابطه این دو مقوله را با تکیه بر آراء ژان ژاک روسو و ابن میثم بحرانی بررسی کرده تا نشان دهد که آیا میان این دو نسبتی وجود دارد یا نه؟ لذا برای نیل به این هدف، به تبیین دموکراسی از دیدگاه روسو و نظام امامت از نظر ابن میثم پرداخته و سپس نوع رابطه دموکراسی و امامت را تحریر و تحلیل خواهیم کرد که دموکراسی نه سازگاری مطلق با امامت دارد و نه تعارض مطلق.