بررسی فقهی حقوقی تاثیر حق برخورداری از محیط زیست سالم بر توسعه اقتصادی

توسعه اقتصادی یکی از اهداف کشورهای مختلف است که تلاش برای تحقق آن عموما با تخریب محیط زیست همراه بوده است. این امر، حق بر محیط زیست سالم را به عنوان یکی از حقوق زیست محیطی را با چالش اساسی مواجه کرده است.  هدف مقاله حاضر بررسی این موضوع مهم است که از منظر فقه و حقوق، توسعه اقتصادی تحت تاثیر به رسمیت شناخته شدن حق بر محیط زیست سالم به چه صورت است؟ به عبارتی، حق برخورداری از محیط زیست سالم چه تاثیری بر توسعه اقتصادی دارد؟

روش مقاله حاضر توصیفی تحلیلی است. مواد و داده ها نیز کیفی است و از فیش برداری در گردآوری مطالب و داده ها استفاده شده است.

ملاحظات اخلاقی: 

در این مقاله، اصالت متن، صداقت و امانت داری رعایت شده است.

یافته ها بر این امر دلالت دارد که در فقه و حقوق، حق بر محیط زیست سالم پذیرفته شده است. حق بر محیط زیست سالم سبب شکل گیری مفهوم و به عبارت دقیق تر نظریه ای تحت عنوان توسعه پایدار شده است که مطابق آن، توسعه اقتصادی باید در کنار رعایت مسایل زیست محیطی و حفاظت از عناصر محیط زیست صورت گیرد.

در حقوق ایران نیز بر توسعه پایدار به عنوان نتیجه تاثیر حق محیط زیست سالم بر توسعه اقتصادی تاکید شده است؛ امری که در فقه نیز در سایه توجه هم زمان به بهره گیری از طبیعت و در عین حال حفاظت از آن مورد تاکید قرارگرفته است.