تبیین عدم کنش سیاسی امام جعفر صادق(ع) در آراء شیعه پژوهان غربی

متفکران شیعه مذهب، دوران امامت امام جعفر صادق ع را از دوره های بسیار مهم و تاثیرگذار در تاریخ اسلام معرفی می کنند زیرا در این دوره، قدرت از امویان به عباسیان انتقال یافت. از این رو کیفیت موضع گیری ایشان همواره مورد توجه صاحبنظران بوده است. برخی از اندیشمندان شیعه پژوهان غربی با اثرپذیری از تاریخ نگاری رایج در جهان اسلام، عملکرد امام جعفر صادق ع را در کناره گیری از سیاست و بی تفاوت انگاشتن ایشان نسبت به سرنوشت جامعه خلاصه کرده اند. این تحقیق با روش «توصیفی، تحلیلی، تبیینی» و با هدف بررسی و تحلیل چرایی عدم قیام به سیف امام جعفر صادق ع از منظر شیعه پژوهان غربی در تلاش است تا ابتدا با بررسی مفهوم امامت نزد شیعه پژوه غربی، نحوه عملکرد امام جعفر صادق ع را از منظر آن ها مورد بررسی قرار دهد و سپس چرایی عدم قیام به سیف امام جعفر صادق ع را از منظر آن ها بیان نماید و در نهایت نظر صایب در خصوص چرایی عدم قیام امام جعفر صادق ع را با ملاحظات تاریخی تحلیل و تبیین نماید.
در این راستا بررسی ها نشان داده که امام راستین، ضامن مذهب است نه کنشگر سیاسی. علاوه بر این برای مصلح اجتماعی بودن همیشه نیاز به دست بردن به شمشیر نیست؛ زیرا کنش سیاسی رابطه مستقیمی با شناخت دقیق وضعیت فکری جامعه دارد. بنابراین مشخص می شود که برخی پژوهشگران غربی به این موارد توجه ندارند؛ موضوعی که سنجه ای تاریخی برای تشخیص امام راستین در اعصار قدیم و دوران کنونی است.