بررسی مقایسه ای استقامت عضلات گردن و تنه در زنان و مردان با و بدون وضعیت سر رو به جلو

راستای ستون فقرات می تواند بر بارگذاری سگمان های مختلف ستون فقرات موثر باشد. وضعیت سر رو به جلو تغییر در راستای سر نسبت به تنه در بروز درد و ناتوانی در ستون فقرات موثر است. هدف از این مطالعه بررسی تکرارپذیری آزمون های استقامتی عضلات گردن و تنه در افراد با و بدون وضعیت سر رو به جلو و بررسی تاثیر جنسیت بر استقامت عضلات گردن و تنه در افراد با در نظر گرفتن وضعیت سر رو به جلو بود.

این مطالعه توصیفی-تحلیلی تعداد 67 نفر از دانشجویان شامل 40 مرد(میانگین سن 1/5±23سال، میانگین قد 16±173/6 سانتی متر و میانگین وزن 8/69±69/13 کیلوگرم) و 27 زن (با میانگین سن 3/51±23/29 سال، میانگین قد 5/29±162/60 سانتی متر و میانگین وزن 7/04±59/45 کیلوگرم) به صورت تصادفی وارد مطالعه شدند. زاویه کرانیوورتبرال (Craniovertebral Angle) از طریق فتوگرافی جهت تعیین افراد با زاویه سر رو به جلو اندازه گیری شد. سپس استقامت عضلات تنه و گردن شامل فلکسورها (Flexors) و اکستانسور (Extensors) عمقی گردن، عضله عرضی شکم، فلکسورها، اکستانسورها و فلکسورهای جانبی تنه در دو گروه از افراد با و بدون وضعیت سر رو به جلو به صورت آزمون- بازآزمون و با فاصله یک هفته مورد بررسی قرار گرفت.

ضرایب تکرارپذیری تمامی آزمون ها به میزان 0/99-0/93 بدست آمد. تاثیر متقابل وجود وضعیت سر رو به جلو و جنسیت در متغیر استقامت عضلات اکستانسور تنه از طریق "آزمون بلند کردن ایزومتریک و مستقیم هر دو اندام تحتانی در وضعیت دمر" معنادار بود(0/05>P) . به این معنا که استقامت این گروه عضلانی در مردان با وضعیت سر رو به جلو کمتر بود(0/05>P، میزان اختلاف: 20/28) ولی در زنان تفاوتی مشاهده نشد (0/05<P). اثر وضعیت سر در مورد آزمون سورنسن (Sorenson) نشان داد افراد با وضعیت سر رو به جلو نمره کمتری در این آزمون نسبت به افراد بدون وضعیت سر رو به جلو کسب کرد ند(0/05>P). نمرات تمامی آزمون های استقامتی گردن و تنه به طور کلی در مردان بیشتر از زنان بود (0/05>P،اختلاف: 9/37- 176/68).

جنسیت یک عامل تاثیر گذار در صورت وجود وضعیت سر رو به جلو بر استقامت عضلات تنه است. در بررسی عوارض ناشی از وضعیت سر رو به جلو، توصیه می شود عملکرد کلی ساختار ستون فقرات مورد توجه قرار گیرد.