تاثیر دوازده هفته توان بخشی یوگا بر متغیرهای روان شناختی و انعطاف پذیری عضلات ناحیه کمر و همسترینگ در زنان مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی: یک مطالعه نیمه تجربی

کمردرد یکی از شایع ترین و پرهزینه ترین اختلالات اسکلتی-عضلانی و علت اصلی کاهش عملکرد و ناتوانی در سراسر جهان است. هدف از انجام پژوهش حاضر تعیین تاثیر دوازده هفته توان بخشی یوگا بر متغیرهای منتخب ذهنی و انعطاف پذیری عضلات ناحیه کمر و همسترینگ زنان مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی بود.

28 زن مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی به صورت تصادفی در دو گروه کنترل و تجربی قرار گرفتند. شدت درد، ناتوانی، میزان استرس، افسردگی و اضطراب، و کیفیت زندگی به ترتیب از طریق پرسشنامه کبک (Quebec)، اسوستری (Oswestry)، مقیاس 21 سوالی، و SF-36 و میزان انعطاف پذیری عضلات کمر و همسترینگ با استفاده از جعبه انعطاف در پیش آزمون و پس آزمون اندازه گیری شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تجزیه و تحلیل کوواریانس استفاده شد.

کاهش معنادار میزان درد (0.001=p)، ناتوانی (0.004=p) استرس، اضطراب و افسردگی (0.002=p)، افزایش معنادار برخی مقیاس های کیفیت زندگی (شامل عملکرد جسمانی (0.025=p)، سلامت عمومی (0.043=p) و تغییر سلامتی (0.003=p) و افزایش معنادار انعطاف پذیری عضلات ناحیه کمر و همسترینگ (0.001=p) وجود داشت.

انجام تمرینات یوگا هم زمان بر عوامل جسمانی و روانی افراد اثر مثبتی داشته، در نتیجه مربیان، متخصصان، فیزیوتراپیست ها و حتی افراد می توانند از پروتکل ورزش یوگا به عنوان یک روش مداخله ای موثر برای بهبود و درمان کمردرد مزمن غیراختصاصی در مرحله توان بخشی استفاده کنند.