اثربخشی آموزش قصه های قرآنی بر رشد اجتماعی و امید به زندگی دانش آموزان

  مطالعه حاضر باهدف تعیین اثربخشی آموزش قصه های قرآنی بر رشد اجتماعی و امید به زندگی دانش آموزان انجام شد.

 پژوهش حاضر کاربردی و بر اساس روش گردآوری اطلاعات نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه ی پژوهش حاضر را تمامی دانش آموزان دختر پایه ششم ابتدایی ناحیه دو اراک در سال تحصیلی 1402-1401 تشکیل می دادند. برای انتخاب نمونه موردپژوهش به روش نمونه گیری در دسترس 30 نفر که تمایل به شرکت در پژوهش را داشته باشند، انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه 15 نفر) به صورت تصادفی جایگزین شدند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسش نامه های رشد اجتماعی کرامتی (1386) و امید به زندگی اسنایدر و همکاران (1991) بودند. جلسات آموزش قصه های قرآنی توسط محقق برای گروه آزمایش انجام شد، اما افراد گروه کنترل، مداخله درمانی دریافت نکردند. در تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS نسخه 22 و آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیره استفاده شد.

 نتایج نشان داد نشان داد که با کنترل اثر پیش آزمون بین میانگین پس آزمون رشد اجتماعی و امید به زندگی دانش آموزان در دو گروه آزمایش و کنترل تفاوت معنی داری وجود داشت (01/0>P).

 با توجه به یافته های پژوهش آموزش قصه های قرآنی می تواند به عنوان یک برنامه موثر در ارتقای رشد اجتماعی و امید به زندگی دانش آموزان در بستر آموزش وپرورش رسمی کشور قرار گیرد.