ارزیابی پارامترهای خونی در بیماران مبتلا به کرونا بعد از سلول درمانی با سلول های بنیادی مزانشیمی جفت

با ظهور ویروس-2  SARS COV شاهد مرگ ومیر و آسیب های متعدد بودیم؛ باتوجه به احتمال بروز سویه های جدید، نیاز به بهبود رویکردهای درمانی وجود داد. گزارش هایی از سلول های بنیادی مزانشیمی انسانی جفت (p-MSCs) به عنوان یک رویکرد درمانی وجود دارد. در این مطالعه اثرات درمانی این سلول ها را در بیماران مبتلا 19-COVID بررسی کردیم.

9 بیمار مبتلا به 19-COVID شدید و بحرانی با وضعیت التهابی شدید و بستری در بخش ICU کاندید سلول درمانی شدند. برای هر فرد 3 دوز تزریق داخل وریدی 106×1 (سلول/کیلوگرم) p-MSC صورت گرفت. تظاهرات بالینی بیماران و بروز عوارض احتمالی اولیه، سطح پارامترهای خونی و التهابی و ضدالتهابی قبل و بعد از سلول درمانی بررسی شد.

تمام بیماران تحت درمان تزریق P-MSCs را تحمل کردند و عارضه جانبی حاد مرتبط با درمان مشاهده نشد. سطح 2FiO/ 2PaO بیماران پس از سلول درمانی افزایش قابل توجهی داشت. نتایج تحلیل سطح پارامترهای خونی، التهابی و ضدالتهابی بیماران قبل و بعد از سلول درمانی، کاهش معنادار در سطح RBC و CRP، D-dimer، IL-6، TNF-α و افزایش پلاکت و 10-IL را نشان داد. تغییرات WBC، لنفوسیت، نوتروفیل، مونوسیت، Hb و PT و پارامترهای بیوشیمیایی سرم و انعقادی فیبرینوژن و همچنین PH، 2PCO، 2Po، 3 HCOو 2sat O (درصد) از نظر آماری معنادار نبود.

بر پایه نتایج، سه دوز تزریق داخل وریدی P-MSCs در بیماران 19-COVID شدید و حاد، سبب بهبود وضعیت التهابی و علایم بالینی شد و تاثیر قابل توجه و معناداری در سطح پارامترهای التهابی و خونی RBC و پلاکت بیماران داشت.