اثر دو برنامه ی کششی‎ PNF ‎و تقویتی اندام تحتانی بر درد و حس عمقی‎ ‎مفصل زانو قبل و بعد از خستگی موضعی ‏عضله ی چهارسر رانی در مردان ورزشکار مبتلا به درد کشککی-رانی

خستگی عضلات چهارسر رانی موجب درد و کاهش حس عمقی زانو می شود. هدف تحقیق اثر دو برنامه ی کششی PNF و تقویتی اندام تحتانی بر درد و حس عمقی مفصل زانو قبل و بعد از خستگی موضعی عضله ی چهارسررانی در مردان ورزشکار مبتلا به سندرم درد کشککی_رانی (Patellofemoral Pain Syndrome; PFPS) بود.

این پژوهش نیمه تجربی و از نوع پیش آزمون و پس آزمون بود. جامعه آماری شامل مردان 30-20 ساله PFPS شهر تهران بود. 24 نفر به روش هدفمند و در دسترس انتخاب و تصادفی در دو گروه تمرینات کششی تسهیل عصبی-عضلانی حس عمقی (Proprioceptire Neuromuscular Fasilitating; PNF) (12 نفر) و تقویتی (12 نفر) قرار گرفتند. هر گروه هشت هفته و هر هفته سه جلسه 60 دقیقه ای تمرینات خود را انجام دادند. قبل و بعد از تمرینات (در هر نوبت تست قبل و بعد از خستگی)، درد و حس عمقی زانو به ترتیب با مقیاس اندازه گیری بصری درد (Visual Analog Scale; VAS) و دستگاه ایزوکنتیک بایودکس (مدل IV Pro ساخت آمریکا) اندازه گیری شد. تحلیل داده با آزمون سنجش مکرر ترکیبی با معنی داری (0/05>p) بود.

اثر خالص تمرین بر درد معنی دار بود (0/5=ES و 0/05>p و 4/417=(22و1)F). در مورد مقایسه آزمون اول و سوم (قبل خستگی) (0/8=ES و 0/05>p و 148/4=(22و1)F) و مقایسه آزمون دوم و چهارم بعد خستگی تفاوت معنی دار بود (0/4=ES و 0/002>p و 52/14=(22و1)F). کاهش درد بعد تمرین در گروه کششی 29 درصد و تقویتی 18 درصد بود. اثر خالص تمرین بر بهبود حس عمقی معنی دار بود (0/6=ES و 0/005>p و 2/404=(22و1)F). در خصوص مقایسه آزمون اول و سوم (قبل خستگی) (0/6=ES و 0/001>p و 1058/2=(22و1)F) و مقایسه آزمون دوم و چهارم (بعد خستگی) تفاوت معنی دار بود (0/5=ES و 0/005>p و 51/1=(22و1)F). بهبود حس عمقی بعد تمرین در گروه کششی 15 درصد و در تقویتی 11 درصد بود. تمرینات در گروه کششی PNF  بر هر دو متغیر در پس آزمون و بعد از دوره تمرین موثرتر بود. 

هر دو برنامه بر فاکتور درد و حس عمقی موثر بوده، اما تمرینات کششیPNF  بر کاهش میزان درد و بهبود حس عمقی بیماران موثرتر بود.